به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در روزهای اخیر، ارتش رژیم صهیونیستی با طرح ادعاهایی از ورود محمولههای کمکهای انسانی به نوار غزه خبر داد و مدعی شد که برای تسهیل ورود این کمکها، عملیات نظامی در نوار غزه را به مدت یک روز به حالت تعلیق درمیآورد. از سوی دیگر، رسانههای جهان عرب نیز مدعی ورود کامیونهای حامل کمکهای انسانی از مرز کشورهای عربی، بهویژه اردن و مصر، یا از طریق هوایی از سوی عربستان سعودی به نوار غزه شدند. این در حالی بود که دفتر رسانهای دولت غزه در بیانیهای، ادعاهای اسرائیل درباره توقف عملیات نظامی را رد و تأکید کرد که هیچ کمکی از مرز اردن و مصر وارد این منطقه نشده است. در همین زمینه، «محفوظ منور»، مسئول جنبش جهاد اسلامی فلسطین در لبنان، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری ابنا درباره ابهامهای مطرحشده درباره ورود کمکهای انسانی به نوار غزه پاسخ گفت:
ادعاهای رژیم صهیونیستی درباره برقراری آتشبس انسانی موقت در غزه و ورود محمولههای کمک به نوار غزه را چگونه ارزیابی میکنید؟ آیا آمار و ارقام منتشرشده درباره شمار محمولهها و ورود آنها از کشورهای عربی مانند مصر و اردن یا از طریق هوایی را تأیید میکنید؟
تمام آنچه اشغالگران امروز درباره آن صحبت میکنند، صرفاً گمراهکننده است. نخست اینکه با وجود تمام انعطافپذیری که مقاومت نشان داده است و با وجود مواضع اخیر اعلامشده توسط مقاومت در حین مدیریت این مذاکرات غیرمستقیم از طریق میانجیگران، هیچ آتشبسی مورد توافق قرار نگرفته است. البته نکته تعجبآور، موضع اعلامشده توسط فرستاده آمریکا بود که همه، حتی کسانی که این مذاکرات را درباره کمکها دنبال میکردند، را شگفتزده کرد.
بدون شک همه میبینند و مشاهده میکنند که هیچ کمکی وجود ندارد. هیچ کامیونی وارد نوار غزه نمیشود یا وارد نشده است. این مقدار کمکها بهقدری کم است که بیش از آنکه کمک کند، مشکل ایجاد میکند.
مسئله دیگر این است که شایعهها درباره کمکها و کامیونهایی که از طریق اردن وارد میشوند، کاملاً نادرست است. حتی یک کامیون از طریق اردن، مصر یا از هیچ مسیر مرتبطی، حتی از طریق هوایی، وارد نشده است. ما این خبر را در رسانههای اجتماعی شنیدیم و دیدیم. قطعاً این شایعهها، تلاشی برای اصلاح چهره این رژیم است که نوار غزه را محاصره کرده است. حالآنکه هنگامیکه برادران یمنی ما بندر ایلات را محاصره کردند، دیدیم که چگونه کامیونها از طریق سرزمینهای عربی وارد این منطقه شدند. متأسفانه، این فقط یک هیاهو یا جنجال رسانهای است و نه بیشتر.
وضعیت انسانی در نوار غزه در سایه بمباران اسرائیل، بهویژه در صفوف دریافت کمکهای بهاصطلاح انسانی، چگونه است؟
شکی نیست که کمکی که توزیع میشود، بهویژه از طریق بنیاد بهاصطلاح بشردوستانه غزه، یک تله مرگ است. متأسفانه، آنچه ارائه میشود اصلاً ارزشی ندارد. حتی وقتی صحبت از کیسههای آرد میشود، جدا از اینکه یک شهروند غزهای ممکن است برای گرفتن یک کیسه آرد برود و شاید هرگز برنگردد، این کیسه آرد با حجم معمول ۵۰ کیلوگرم ارائه نمیشود، بلکه وزن آن بیش از ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم نیست. مردم غزه امروز با این وضعیت روبرو هستند. وخامت اوضاع انسانی که مانند آن را قبلاً هرگز در قرن بیستویکم ندیدهایم، به وضعیتی مرگبار تبدیل شده است. موضوع کمکها به جنایات بیشتری علیه مردم فلسطین تبدیل شده است. متأسفانه، جهان میبیند و میشنود، اما کاری نمیکند. مردم فلسطین به طرق مختلف کشته میشوند و این، یکی از آنهاست. اینها تلههای مرگ هستند، نه مکانی برای توزیع کمک یا ارائه آنچه مردم غزه برای مقابله با بحرانی که تجربه میکنند، نیاز دارند.
وضعیت بیمارستانهای غزه و کادر درمان و تیمهای امدادی را با توجه به شرایط موجود و عدم وجود دارو و تجهیزات موردنیاز چگونه ارزیابی میکنید؟
وضعیت بیمارستانها؛ همانطور که همه میدانند، حتی یک بیمارستان هم در نوار غزه باقی نمانده است. بیش از سی بیمارستان بهطور مستقیم توسط دشمن هدف قرار گرفتهاند. برخی بهطور کامل و برخی دیگر بهصورت جزئی تخریب شدهاند، برخی دیگر نیز تعطیل شدهاند. پزشکان، پرستاران و حتی بیماران هم در آن بیمارستانها دستگیر شدهاند.
اکنون ما از دو یا سه بیمارستان صحبت میکنیم که از ظرفیت اندک باقیمانده خود استفاده میکنند و خدمات ارائه میدهند، بهویژه که با بحران سوخت برای اداره بیمارستانها و تجهیزات پزشکی روبرو هستند. بنابراین، ما از وجود بحرانی در بخش بهداشت صحبت میکنیم که در تاریخ، در هر شهر تحت محاصره، بیسابقه بوده است.
بله، آنچه اتفاق میافتد نیاز به یک موضع بشردوستانه، یک موضع بینالمللی، حتی از سوی وزارتخانه، یعنی سازمان بهاصطلاح بهداشت جهانی، پزشکان بدون مرز یا نهادهایی با اسم و رسمهایی از این قبیل، دارد.
متأسفانه، پزشکان نیز در معرض قتل، دستگیری و شکنجه هستند، همانطور که امدادگران توسط بالگردها و پهپادهای دشمن هدف قرار میگیرند. تعداد بسیار زیادی از شهدا از پزشکان، پرستاران و امدادگران هستند. آمبولانسها تقریباً محدود هستند و تعداد آنها از انگشتان یک دست فراتر نمیرود. بنابراین، برای مواجهه با حملات مکرر دشمن کافی نیستند.
چه سخنی خطاب به جامعه بینالملل و جهان عرب و اسلام برای یاری مردم فلسطین، بهویژه غزه، دارید؟
متأسفانه از صحبت کردن درباره جامعه بینالمللی خسته شدهایم، حتی کسانی هم که روزی به آنها میگفتیم شرطبندی روی جامعه بینالمللی مانند شرطبندی روی سراب است، نیز خسته شدهاند. امروز، آیا جامعه بینالمللی نمیبیند چه اتفاقی رخ میدهد؟ شورای امنیت سازمان ملل، مجمع عمومی سازمان ملل، سازمانهای حقوق بشر، سازمانهای زنان و کودکان و همه این نامها صرفاً در حد حرف و صحبت از غزه بسنده کردهاند.
هر اتفاقی که امروز در نوار غزه میافتد، بهصورت زنده پخش میشود، بنابراین هیچکس امروز بهانهای برای گفتن اینکه «من نشنیدم یا ندیدم» یا اینکه «خیلی دیر فهمیدیم» ندارد. بنابراین، امروز همه مسئولیت دارند. بدون شک اولین مسئولیت، به عهده جامعه بینالملل با نهادهای بزرگش است که پس از جنگ جهانی دوم قرار بود از انسانها، هر انسانی، محافظت کنند.
آنچه امروز در سطوح عربی و اسلامی اتفاق میافتد، در مقایسه با تحرک و خیزشی که در میادین و شهرهای جهان غرب در حمایت از غزه مشاهده میکنیم، مایه تأسف است. ما در هیچ شهری غیر از یمن عزیز هیچ اعتراضی نمیبینیم.
ما دانشجویانی را در ایالات متحده میبینیم که «دونالد ترامپ»، رئیسجمهور آمریکا، آنها را به اخراج از دانشگاه، تعلیق بورسیه یا اخراج از ایالات متحده تهدید میکند، اما همچنان در کنار نوار غزه ایستادهاند. متأسفانه شاهد چنین تحرکی از سوی دانشجویان عرب در سراسر جهان عرب و جهان اسلام نیستیم.
همین موضوع درباره پزشکان جهان در حمایت از همکارانشان در بیمارستانهای غزه نیز صدق میکند. متأسفانه جهان اسلام و جهان عرب بهطور کلی از صحنه غایب هستند. امروز همه مسئولیت دارند و هیچکس بیگناه نیست. خون مردم غزه، خون مردم کرانه باختری، خون مردم جنوب لبنان همگی به عهده کسانی است که میبینند و میشنوند، اما اقدامی نمیکنند.
.............................
پایان پیام
نظر شما