به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ از فارس، صبح امروز، آیینی باشکوه و معنوی برای تشییع پیکر مرحومه حاجیه خانم توپچی، مادر شهید والامقام سید مهدی محمدینژاد، در فضای نورانی حرم مطهر سید علاالدین حسین(ع) برگزار شد.
این بانوی ارجمند که بیش از سه دهه از عمر خود را در مقام خادمی صادقانه و عاشقانه به این آستان مقدس سپری کرده بود، با دلی سرشار از ایمان و اخلاص، خدمتی خالصانه به یادگار گذاشت که تا همیشه در خاطرهها ماندگار خواهد بود.
مراسم تشییع این مادر شهید با حضور جمعی از مردم مؤمن و همراه با اقامه نماز بر پیکر مطهر آن مرحومه در حرم مطهر سیدعلاالدین حسین(ع) برگزار شد.
در مراسم تشییع این مادر شهید، عبدالعلی حکیمیان، مدیر حرم مطهر، در وصف این بانوی فقیده گفت: مرحومه توپچی از خادمان باسابقه و خوشنام حرم مطهر بود که با تمام وجود در خدمت آستان بود.
حکیمیان عنوان کرد که این مادر شهید منشأ خیر و برکات بود، و کمکهایش را با حفظ عزت نیازمندان، بیصدا و پنهانی انجام میداد. حتی وقتی خدام میپرسیدند چه میکنید، پاسخی نمیداد، اما همه میدانستند که پایش به خانههای مستمندان باز است و دلش درگیر درد مردم است، آستان مقدس رضایت کامل از این خادمه دارد.
اما روایت محبتآمیز و دردمندانه خانم مریم برج، از خدام افتخاری، تصویر احساسیتری از شخصیت بیبدیل آن مرحومه ارائه میدهد: نه شادیاش را دیدیم، نه ناراحتیاش را؛ همیشه آرام بود. با همه خوشرفتار بود، محل خدمتش نذورات بود و با خدام ارتباط صمیمی داشت. منزل ایشان نیز همسایه حرم بود؛ گویی زندگیاش با دیوارهای حرم نفس میکشید. شوهرش هم سالها خادم بود، کنار او مینشست و زندگیشان در خدمت خلاصه شده بود. از بچههای اصحاب مسجد حرم بود.
با ریشهای محکم در ایمان و اخلاق. در سالهای اخیر، توان رفتوآمد نداشت اما تا آخرین نفس، افتخاری بودنش را حفظ کرد، با سختی میآمد، اما دلش راضی به ترک خدمت نبود.
این بانوی گرامی، مظهر ایثار پنهان، فروتنی پرمعنا و عشق بیانتظاری به اهل بیت(ع) بود. با رفتنش، نه فقط همسایگی حرم، که دل خادمان و زائران از نغمه حضورش تهی شد.
.........................
پایان پیام
نظر شما