به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ ۳۰ سال از جنایت هولناک نیروهای ارتش صرب بوسنی (VRS) در شهر سربرنیتسا میگذرد؛ جنایتی که طی آن بیش از ۸۰۰۰ مرد و نوجوان مسلمان بوسنیایی طی چند روز در ژوئیه ۱۹۹۵، به شکل سیستماتیک اعدام و هزاران زن مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند. این جنایت با نظارت و سکوت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل و نیروهای ناتو در حالی رخ داد که سربرنیتسا از سوی سازمان ملل بهعنوان «منطقه امن» اعلام شده بود.
ارتش صرب بوسنی به رهبری ژنرال راتکو ملادیچ، پس از اشغال منطقه، با جداسازی مردان و زنان و اجرای برنامهای سازمانیافته، اقدام به قتلعام جمعی کرد. مستندات و فیلمهایی که خود فرماندهان صرب از این وقایع ثبت کردهاند، بعدها به عنوان اسناد غیرقابل انکار در دادگاههای بینالمللی ارائه شد. دادگاه کیفری بینالمللی برای یوگسلاوی سابق (ICTY) این جنایت را نسلکشی اعلام کرد و تعدادی از فرماندهان ارشد صرب را از جمله ملادیچ و کاراجیچ به حبس ابد محکوم نمود.
با این حال، واقعیتهای تلخ پس از سه دهه همچنان پابرجاست: هنوز بیش از هزار قربانی این جنایت شناسایی نشدهاند و جامعه مسلمانان بوسنی همچنان در حال خاکسپاری بقایای عزیزان خویش از گورهای جمعی تازه کشفشدهاند. شهر سربرنیتسا که پیش از جنگ دارای اکثریت مسلمان بود، امروز تحت حاکمیت جمهوری صربسکا قرار دارد و جمعیت مسلمان آن بهشدت کاهش یافته است؛ در حالی که چهره جنایتکارانی چون ملادیچ، همچنان در این منطقه توسط برخی محافل افراطی مورد تجلیل قرار میگیرد.
از سوی دیگر، در حالی که سازمان ملل متحد ۱۱ ژوئیه را به عنوان «روز جهانی تأمل و گرامیداشت قربانیان نسلکشی سربرنیتسا» اعلام کرده، اما این نهاد هیچ سازوکاری برای پیشگیری از نسلکشیهای جدید در دستور کار ندارد و ساختار آن به گونهای است که حتی در برابر روشنترین فجایع نیز به سکوت و انفعال رضایت میدهد.
جنایات جاری در غزه که با حملات مستقیم رژیم صهیونیستی و همدستی قدرتهای غربی صورت میگیرد، بار دیگر نشان داد که سازمان ملل متحد و شورای امنیت، نه تنها قادر به جلوگیری از نسلکشی نیستند، بلکه در عمل با **سیطره اراده قدرتهای دارای حق وتو، به ابزار توجیهکننده جنایتکاران بدل شدهاند.
اکنون که شاهد تکرار تلخترین فصلهای تاریخ معاصر در غزه هستیم و رژیم صهیونیستی با ادامه محاصره، بمباران و گرسنگیدادن به غیرنظامیان، یک فاجعه انسانی دیگر را رقم میزند، باید پرسید: سازمان مللی که نتوانست جلوی نسلکشی در سربرنیتسا را بگیرد، و امروز هم در برابر فاجعه غزه سکوت کرده، چه مشروعیتی برای نمایندگی از وجدان جهانی دارد؟
جهان اسلام و ملتهای آزاد باید با هوشیاری، برای اصلاح ساختار ناکارآمد و فاسد سازمان ملل متحد اقدام کنند تا بار دیگر مظلومان قربانی سازوکارهای تحقیرآمیز و تبعیضآمیز قدرتهای جهانی نشوند.
..............................
پایان پیام/
نظر شما