به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ استانهای عراق شاهد حوادث تقریباً روزانهای هستند که بسیاری از کارگران در کارگاههای ساختمانی و صنایع ثابت و سیار قربانی آن میشوند؛ حوادثی که ناشی از نبود آشکار اقدامات ایمنی حرفهای و ضعف نظارت بر شرکتها و کارفرمایان است.
به گزارش روزنامه «العربی الجدید»، تازهترین این حوادث دیروز شنبه در استان نجف در جنوب کشور رخ داد؛ جایی که دو کارگر هنگام پوشاندن نمای یک ساختمان، بر اثر تماس با سیمهای برهنه برق دچار برقگرفتگی شدند و به دلیل نبود تجهیزات حفاظت و نبود طرح ایمنی، جان خود را از دست دادند. این حادثه بار دیگر نگاهها را به وضعیت کارگران در عراق معطوف کرد، کارگرانی که در جریان کار روزانه خود با خطرات مداوم مواجهاند.
مرگ دو کارگر در نجف؛ حادثهای قابل پیشگیری
بر اساس گزارش رسانههای محلی، حادثه نجف ناشی از عدم رعایت الزامات ایمنی هنگام کار نزدیک منابع برق بوده و دو کارگر در دم جان باختند. این رسانهها تأکید میکنند که بسیاری از پروژهها فاقد طرحهای حفاظت آماده هستند و تیمهای بازرسی نیز اختیار کافی برای متوقف کردن پروژههای متخلف را ندارند.
فائق الزیدی، عضو اتحادیه عمومی سندیکاهای کارگری عراق میگوید: کارگران اغلب بدون قرارداد، بدون بیمه، و بدون تأمین کلاه ایمنی، کمربندهای حفاظتی یا ابزار عایق برق کار میکنند. پیمانکاران برای کاهش هزینهها، استانداردهای ایمنی را نادیده میگیرند و هنگام وقوع حادثه نیز هیچ پیگیری قانونی جدی وجود ندارد. برخی پروژهها توسط شرکتهای غیرمتخصصی اداره میشوند که تحت نظارت مؤثر قرار ندارند.
الزیدی خواستار تقویت نظارت بر شرکتها شده و میگوید: باید مجازاتها برای تخلفات شدیدتر شود و طرحهای ایمنی پیش از شروع پروژهها الزاماً امضا شوند، علاوه بر اینکه کارگران آموزش ببینند و در برابر خطرات کار بیمه شوند. او همچنین بر ضرورت مشارکت نمایندگان کارگران در کمیتههای بررسی حوادث و ایجاد سازوکارهایی برای تضمین حقوق آنان تأکید کرد.
کارگران بدون بیمه و قرارداد؛ بدون هیچ تکیهگاه حقوقی
حسن التمیمی، فعال حقوق بشر، نیز میگوید: کارگران بدون هیچ حمایت قانونی، تنها در برابر خطر رها شدهاند. بیشتر پروندههای آسیبهای کاری به دادگاه نمیرسد و اغلب میان پیمانکار و خانواده قربانی با مبلغی ناچیز حلوفصل میشود. بیتوجهی نهادهای رسمی نسبت به وضعیت کارگران باعث شده آنها آسیبپذیرترین قشر باشند؛ کسانی که در برابر دستمزدی ناچیز بیشترین خطر مرگ را تحمل میکنند.
اظهارات پیشین مسئولان وزارت کار و امور اجتماعی عراق نشان میدهد که کمیتههای بازرسی، بازدیدهای میدانی انجام میدهند، اما اذعان میکنند که کمبود نیرو و عدم پایبندی شرکتها مانع اجرای مؤثر اقدامات ایمنی است. در حالی که فعالان مدنی میگویند این بازدیدها تشریفاتی است و مانع تداوم حوادث نمیشود. آنها معتقدند که نبود برخورد قانونی با متخلفان، بیتوجهی و سهلانگاری را تشویق میکند.
حوادث مکرر در استانهای عراق؛ از سقوط تا برقگرفتگی
در ماههای گذشته، استانهای بغداد، بصره، کربلا و دیالی شاهد حوادث مشابهی از سقوط کارگران از ارتفاع هنگام ساختوساز گرفته تا برقگرفتگی در کارگاههای آهنگری و نجاری، و فرو ریختن بخشهایی از ساختمانهای در حال ساخت بهدلیل ضعف نظارت فنی و نبود یک نظام ملی ایمنی و استانداردهای الزامآور برای پروژهها، بودهاند.
در عراق یک پایگاه داده یکپارچه برای حوادث کاری وجود ندارد، مسئلهای که تدوین سیاستهای پیشگیرانه را دشوار کرده است. بسیاری از حوادث در کارگاههای کوچک ثبت نمیشود و معمولاً بهصورت غیررسمی حلوفصل میگردد. حتی در مؤسسات دولتی نیز حوادث غالباً پنهان میشود تا مسئولان از پاسخگویی در امان بمانند. این وضعیت ابعاد فاجعه انسانی را که کارگران در آن گرفتار شدهاند، پیچیدهتر میکند؛ بهویژه در شرایط اقتصادیای که کارگران را وادار میکند برای دستمزدی ناچیز در محیطهای ناامن کار کنند.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما