به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ دعای نوزدهم صحیفه سجادیه، طولانیترین دعای نقل شده از ائمه معصومین(ع) در موضوع طلب باران است که میتوان آن را «شرح» دیگر دعاهای نماز باران دانست. این دعا، تنها متن نقل شده در موضوع طلب باران است که براساس سند ابتدای کتاب شریف «صحیفه کامله سجادیه»، از یک امام یعنی امام سجاد(ع) بیان شده و همزمان توسط یک امام دیگر یعنی امام باقر(ع) نوشته شده است. حضرت امام صادق(ع) نیز شاهد این گفتار و نوشتار بودهاند که این موضوع را باید ویژگی منحصر بهفرد این دعا دانست.
از دیگر ویژگیهای این دعا این است که در عبارتها، شباهت زیادی به آیات مرتبط با باران در قرآن و دعاهای نقل شده در موضوع درخواست باران از ائمه معصومین(ع) دارد و بر همین اساس نیز باید آن را «جامع» همه دعاهای نقل شده در این موضوع دانست.
بهعنوان نمونه در آیه ۵۲ سوره مبارکه هود آمده است : «یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَارًا وَیَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلَیٰ قُوَّتِکُمْ؛ برای شما باران فراوان و پی در پی فرستد و نیرویی بر نیرویتان بیفزاید.» در فرازی از دعای طلب باران امام سجاد(ع) نیز این عبارت آمده است:« اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْیاً ... تَزِیدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَی قُوَّتِنَا؛ خدایا! ما را بارانی فرست که به وسیلۀ آن نیرو به نیروی ما بیافزایی.»
همچنین در خطبه ۱۴۳ نهجالبلاغه که بهعنوان دعای باران نقل شده، امام علی(ع) از خداوند درخواست میکند که: «وَ اسْقِنَا سُقْیَا ..... تُرْخِصُ الْأَسْعَارَ؛ خدایا برای ما بارانی بفرست که ارزانی در پی داشته باشد» و در دعای باران امام حسن(ع) آمده است: «یَا فَعَّالُ اسْقِنَا مَطَراً قَطْراً طَلاًّ مُطِلاًّ... حَتَّی تُرَخِّصَ بِهِ أَسْعَارَنَا، وَتُبَارِکَ لَنَا فِی صَاعِنَا وَمُدِّنَا، أَرِنَا الرِّزْقَ مَوْجُوداً وَالْغَلاَءَ مَفْقُوداً؛ خداوندا ابرها را برای ما به گشودن درها با بارانی سیلآسا، پیوسته و پیاپی برانگیز، بفرست... تا به وسیله آن نرخ را ارزان کنی و برکت دهی در پیمانه ما، نشان بده به ما که ارزاق ما وجود دارد و گرانی در کار نیست». امام سجاد(ع) نیز در دعای نوزدهم اینگونه از خداوند درخواست میکند: «اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْیاً ....تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِی جَمِیعِ الْأَمْصَارِ ، خدایا برای ما بارانی بفرست که به وسیله آن... قیمتها را در تمام شهرها ارزان کنی.»
علاوه بر دعای نوزدهم صحیفه سجادیه، در دعای سوم با موضوع دعا برای حاملان عرش و فرشتگان عرش، حضرت گروهی از فرشتگان را «خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ؛ خزانهداران باران و حرکتدهندگان ابر» و در فرازهای دیگر گروه دیگری از فرشتگان که «مُشَیِّعِی الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِینَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ؛ فرشتگانی که برف و تگرگ را بدرقه میکنند؛ و فرشتگانی که همراه قطره باران، چون ببارد، فرود آیند» را معرفی میکنند و بر آنها درود میفرستد.
امام چهارم همچنین در دعای سی و ششم که بهعنوان دعا هنگام شنیدن دعای رعد و برق نامیده شده، از خداوند میخواهد که « اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْیَاکَ، وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِکَ، وَ لَا تَشْغَلْنَا عَنْکَ بِغَیْرِکَ، خدایا! خشکی سرزمینهای ما را به بارانت برطرف کن و خشم سینۀ ما را به رزق و روزی خود بیرون فرما و ما را از خود به غیر خود مشغول مکن.»
نفرین برای دشمنان و طلب خشکسالی برای آنان نیز از نکات دیگر مرتبط با باران در صحیفه سجادیه است که در دعای بیست و هفتم که بهعنوان دعای برای مرزداران از خداوند درخواست میشود، حضرت در این دعا از خداوند میخواهد که دشمنان خود را به خشکسالی دچار کند: «اللَّهُمَّ... لَا تَأْذَنْ لِسَمَائِهِمْ فِی قَطْرٍ، وَ لَا لِأَرْضِهِمْ فِی نَبَاتٍ .خدایا! .... به آسمانشان اجازه باریدن و به زمینشان رخصت روییدن نده.»
سید علیاصغر حسینی/ ابنا
...................
پایان پیام
نظر شما