به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در کشوری که همواره به همگنی فرهنگی و اجتماعیاش شهرت داشته، حضور رو به رشد مسلمانان مهاجر به یکی از چالشبرانگیزترین مسائل معاصر تبدیل شده است؛ جمعیت مسلمانان ژاپن، که عمدتاً از مهاجرانی از اندونزی، پاکستان، بنگلادش، مالزی و دیگر کشورهای اسلامی تشکیل شده، در دهه اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته و برآوردهای سال ۲۰۲۵، جمعیت آنها را حدود ۳۵۰ تا ۴۲۰ هزار نفر را نشان میدهد – رشدی که ریشه در سیاستهای مهاجرتی دولت برای جبران کمبود نیروی کار در جامعهای سالمند و با نرخ زاد و ولد پایین دارد.
این مهاجران با موانع متعددی روبرو هستند که فراتر از مسائل اقتصادی، به حوزه فرهنگی و مذهبی نفوذ کرده است؛ دسترسی محدود به غذای حلال، کمبود مکانهای مناسب برای نماز گروهی و به ویژه دشواری دفن اسلامی – در کشوری که نرخ سوزاندن اجساد بیش از ۹۹.۹ درصد است – از جمله این چالشهاست؛ پروژههای قبرستان برای خاکسپاری پیکر مسلمانان در ژاپن اغلب با مخالفتهای شدید محلی مواجه میشود، جایی که ساکنان نگرانیهایی از آلودگی منابع آب، مسائل بهداشتی و حفظ سنتهای سنتی را مطرح میکنند و تنها حدود ۱۱ قبرستان در سراسر کشور این امکان را فراهم میآورند.
اعتراضات محلی در سالهای اخیر به نمادی از این تنشها تبدیل شده؛ در شهرهایی مانند سایتاما، اوزاکا و توکیو، تظاهرات علیه برنامههای گردشگری مسلمانپسند، ساخت مساجد یا قبرستانهای اسلامی برگزار شده و گروههای راستگرا همراه با فعالان آنلاین، با شعارهایی در دفاع از هویت فرهنگی ژاپنی و هشدار نسبت به تغییرات جمعیتی، این موج را هدایت میکنند؛ این اعتراضات، که گاهی هزاران نفر را به خیابانها میکشاند، اسلامهراسی پنهان یا آشکار را در شبکههای اجتماعی تقویت کرده و اقلیت مسلمان را به حاشیه رانده است.
در مواردی خاص، مانند اعتراضات در استان سایتاما علیه مهاجران کرد ترکیهای – که بخشی از جامعه مسلمانان را تشکیل میدهند – تنشها به اوج رسیده و نگرانی از تبعیض سیستماتیک را افزایش داده؛ این موارد، بخشی از الگویی گستردهتر است که مسلمانان را در ژاپن با فشارهایی مانند پنهان کردن نشانههای مذهبی (مانند حجاب) یا مواجهه با تبعیض در مسکن و محیط کار روبرو میکند.
دولت ژاپن، در حالی که نیروی کار خارجی را برای بقای اقتصادی ضروری میداند، رویکردی محتاطانه اتخاذ کرده و حمایت سیستماتیک از نیازهای مذهبی مسلمانان محدود مانده است؛ مقامات محلی اغلب تحت فشار اعتراضات عمومی عقبنشینی میکنند و کارشناسان هشدار میدهند که این وضعیت میتواند اسلامهراسی در ژاپن را به سطحی خطرناک برساند و حقوق اساسی این اقلیت را تهدید کند.
در نهایت، این پدیده تعادلی شکننده میان ضرورتهای اقتصادی و حفظ همگنی فرهنگی را آشکار میسازد؛ جامعهای که قرنها بر پایه سنتهای مشترک بنا شده، اکنون در برابر آزمون واقعی چندفرهنگی قرار گرفته و عدم اتخاذ سیاستهای فراگیر میتواند به انزوای بیشتر مسلمانان مهاجر در ژاپن و تشدید شکافهای اجتماعی در این کشور، منجر شود.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما