به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) - ابنا - در میان فرهنگ ایرانیان، نوروز به عنوان آغاز سال نو شمرده میشود و اشخاص تلاش میکنند این آغاز را، سرآغازی برای برنامهریزیهای مادی خود قرار دهند. در فرهنگ دینی نیز رمضان، سرآغاز فعالیتهای دینی و اخلاقی شناخته شده و در توصیههای بسیاری از بزرگان، رمضان آغازگر تحولهای اساسی در برنامهریزیهای اخلاقی و عرفانی برشمرده شده است.
تقارن «رمضان الهی» و «نوروز ایرانی»، میتواند سرآغاز حرکتی اساسی در برنامهریزیهای مادی و معنوی انسان باشد، فرصتی که شاید برای هر شخصی در طول حیات خویش، بسیار اندک به دست آید.
امام سجاد(ع) در دعاهای صحیفه کامله سجادیه، بارها به تناسب حال یا تغییرات سال، از خداوند درخواستهایی را مطرح میکنند. این درخواستها با توجه به مفهوم «سال» در زبان عربی، گاه با تعابیری مانند «عام» یا با الفاظی مانند «سَنَه» بیان شده است. هر دو این لغت نیز در سوره مبارکه یوسف آیات ۴۷ و ۴۹ به صورت «سَبْعَ سِنِینَ» و «عَامٌ» استفاده شده است. میان دو کلمه «عام» و «سَنَه» در لغت عربی تفاوتهایی در معنا وجود دارد که موضوع این نوشته نیست.
به عنوان نمونهای از استفاده از کلمه «عام» به معنای «سال» در بیان امام سجاد(ع) میتوان به این نکته اشاره کرد که ایشان در دعای ۲۳ صحیفه سجادیه که به عنوان دعای «عافیت» شناخته میشود، از خداوند میخواهد:
«اللَّهُمَّ وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِالْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ، وَ زِیَارَةِ قَبْرِ رَسُولِکَ، صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ رَحْمَتُکَ وَ بَرَکَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ (وَ آلِ رَسُولِکَ) عَلَیْهِمُ السَّلَامُ، أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ، وَ اجْعَلْ ذَلِکَ مَقْبُولًا، مَشْکُوراً، مَذْکُوراً لَدَیْکَ، مَذْخُوراً عِنْدَکَ». حضرت در این فراز از این دعا، در «این سال و در سالهای آینده» درخواست زیارت خدا و زیارت قبر پیامبر(ص) را از خداوند درخواست میکند.
در صحیفه «جامعه سجادیه» که به همت علامه ابطحی گردآوری شده است، دعایی به امام سجاد(ع) منسوب شده که با توجه به ویژگیهای خاص، میتوان آن را به عنوان دعای تحویل نیز معرفی کرد. در انتهای دعای ۱۱۸ این کتاب آمده است:
«اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مَحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ سَنَتِی هٰذِہِ مَقْرُونَهً بِصَالِحِ الْاَعْمَالِ، وَوَفِّقْنِی فِیهٰا لِعِبَادَتِکَ، وَتَقَبَّلْ مِنِّی فِیهٰا جَمِیعَ مٰا أَدْعُوکَ بِهِ، وَأَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ، إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و این سال [جدید] مرا، قرین با اعمال نیکو قرار بده و در آن مرا موفق به عبادت خودت قرار بده و در آن، دعاها و توسلهای مرا بپذیر که تو بر هر چیزی توانا هستی».
این دعا که به عنوان دعای روز اول ماه مبارک رمضان - به عنوان روزِ نخست سالِ جدید دینی و اخلاقی - شناخته میشود، میتواند دعایی برای نخستین روز سال نو شمسی نیز باشد، آغاز ماه مبارک برای اهل دیانت، سرآغاز شروع سال جدیدی است که تا ماه شعبان سال آینده ادامه دارد و با شروع ماه رمضان، سال جدید مومنین آغاز میشود. همانگونه که در سنت ایرانیان، آغاز سال نو، سرآغازی برای تلاش بیشتر در ساختن سالی زیباتر است.
.......................
پایان پیام
نظر شما