به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ مطالب مرتبط با حضرت ابراهیم (ع) در خطبه ۹۴، نامه ۲۷ و حکمت ۹۶ نهجالبلاغه به نقل از امام علی (ع) آمده است. همچنین، نام دو فرزند ایشان، حضرت اسماعیل (ع) و حضرت اسحاق (ع)، در خطبه ۱۹۲ نهجالبلاغه ذکر شده است.
در همه مواردی که امام علی (ع) در نهجالبلاغه به حضرت ابراهیم (ع) اشاره کرده است، به موضوع نسبت میان ایشان و پیامبر اکرم (ص) پرداخته است. طبیعی است که با توجه به نسبت عموزادگی میان پیامبر اکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع)، ایشان نیز از نسل حضرت ابراهیم (ع) هستند.
امام علی (ع) در خطبه ۹۴، با اشاره به حضرت ابراهیم (ع)، درباره نسبت پیامبر اکرم (ص) میفرماید: «حَتَّی أَفْضَتْ کَرَامَةُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَی إِلَی مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) فَأَخْرَجَهُ مِنْ أَفْضَلِ الْمَعَادِنِ مَنْبِتاً وَأَعَزِّ الْأَرُومَاتِ مَغْرِساً مِنَ الشَّجَرَةِ الَّتِی صَدَعَ مِنْهَا أَنْبِیَاءَهُ وَانْتَجَبَ مِنْهَا أُمَنَاءَهُ. عِتْرَتُهُ خَیْرُ الْعِتَرِ وَأُسْرَتُهُ خَیْرُ الْأُسَرِ وَشَجَرَتُهُ خَیْرُ الشَّجَرِ»، تا کرامت نبوت از سوی خداوند سبحان نصیب محمد (ص) گردید. او را از نیکوترین خاندانها و عزیزترین دودمانها بیرون آورد، از شجرهای که پیامبرانش را از آن آشکار کرده بود و امینان وحی خود را از آن برگزیده بود. خاندان او بهترین خاندانهاست و اهل بیتش نیکوترین اهل بیتها.
امام علی (ع) در نامه ۲۸، که خطاب به معاویه نوشته شده است، با اشاره به فضائل بنیهاشم و سوابق شوم خاندان بنیامیه، در پاسخ به ادعاهای دروغین او درباره نسبت با پیامبر اکرم (ص) و اولویت در خلافت، اینگونه پاسخ میدهد: «وَقَوْلُهُ تَعَالَی "إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَاللَّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ"؛ فَنَحْنُ مَرَّةً أَوْلَی بِالْقَرَابَةِ وَتَارَةً أَوْلَی بِالطَّاعَةِ». نیز سخن حق تعالی که: «نزدیکترین کسان به ابراهیم، همانا پیروان او و این پیامبر و مؤمنان هستند و خدا یاور مؤمنان است.» ما یکبار به سبب خویشاوندی با پیامبر به خلافت سزاواریم و یکبار به سبب طاعت و متابعت.
البته ایشان در کنار این تفاخر، که از وظایف هر مسلمانی هنگام رجزخوانی در مقابله با دشمنان است، در حکمت ۹۶، با تأکید بر آیه ۶۸ سوره مبارکه آلعمران، حفظ نسبت خویشاوندی با حضرت ابراهیم (ع) و رسول خدا (ص) را مشروط به اطاعت از خداوند و تبعیت از رسول خدا (ص) میداند، بهگونهای که هر کس مطیعتر باشد، نزدیکتر به رسول خدا (ص) معرفی میکند: «وَقَالَ (ع): إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِالْأَنْبِیَاءِ أَعْلَمُهُمْ بِمَا جَاءُوا بِهِ؛ ثُمَّ تَلَا "إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُوا" الْآیَةَ. ثُمَّ قَالَ إِنَّ وَلِیَّ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَإِنْ بَعُدَتْ لُحْمَتُهُ، وَإِنَّ عَدُوَّ مُحَمَّدٍ (ص) مَنْ عَصَی اللَّهَ وَإِنْ قَرُبَتْ قَرَابَتُهُ». و فرمود (ع): نزدیکترین مردم به پیامبران، کسانی هستند که به آنچه آوردهاند، داناتر باشند. سپس این آیه را تلاوت نمود: «نزدیکترین کسان به ابراهیم، همانا پیروان او و این پیامبر و مؤمنان هستند.» سپس فرمود: دوست محمد (ص) کسی است که خدا را اطاعت کند، هرچند به نسب از او دور باشد، و دشمن محمد (ص) کسی است که خدا را نافرمانی کند، هرچند خویشاوند نزدیک او باشد.
سید علیاصغر حسینی/ ابنا
......................
پایان پیام
نظر شما