به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در بخشهای گذشته این نوشته، آداب بارانخواهی در تاریخ، همچنین نیایشهای مرتبط با طلب باران در ادیان توحیدی و مذاهب اهل سنت، نماز باران در سالهای اولیه اسلام همچنین نسبت میان باران و اعمال انسان بررسی شد. در این نوشته، دعاهای طلب باران از ائمه معصومین(ع) معرفی و بررسی میشود.
در میان منابع روایی و حدیثی، حداقل ده دعا از شش معصوم(ع) برای درخواست باران نقل شده است، برخی از این دعاها بعد از خواندن نماز باران، تعدادی از آنها براساس درخواست مردم از ائمه(ع) برای پایان یافتن خشکسالی و یک دعا نیز در شرایط معمولی و با هدف نگارش و آموزش بیان شده است.
برخی از دعاها نیز بسیار کوتاه و کمتر از یک خط هستند، ولی برخی از آنان، حدود دو صفحه را شامل میشود، مضامین مشترک میان عبارات این ادعیه با قرآن کریم از ویژگی این دعاها، شناخته میشود، ولی تفاوتهایی در عبارت هر کدام نیز وجود دارد، اما پیوستگی میان مضامین این دعاها، بهگونهای است که میتوان دعاهای بلند را شرحی بر دعاهای کوتاه دانست.
اگرچه موضوع این نوشته، بررسی سندی این ادعیه نیست، اما در یک بررسی کوتاه در منابع روایی، یک دعا از رسول خدا(ص)، سه دعا از امیرالمومنین(ع)، یک دعا از امام حسن(ع)، دو دعا از امام حسین(ع)، یک دعا از امام سجاد(ع) و دو دعا از امام رضا(ع) نقل شده است. دعاهای نقل شده از رسول خدا(ص)، امیرالمومنین(ع) و امام رضا(ع) بعد از خواندن نماز باران، دعاهای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بعد از درخواست مردم از ائمه(ع) برای پایان خشکسالی و دعای امام سجاد(ع) نیز به نقل از ایشان در دعای نوزدهم صحیفه کامله سجادیه نقل شده است.
اگرچه این ادعیه با تفاوتهایی در عبارات در منابع مختلف نقل شده، اما صرفا با هدف معرفی این دعاها، نمونهای از این ادعیه نقل میشود.
بهعنوان نمونه در جلد ۹۱ بحارالانوار، این دعا از رسول خدا(ص) نقل شده است: «اللّهُمَّ اسقِنا غَیثا مُغیثا سَریعا مُمرِعا، عَریضا واسِعا غَزیرا ، تَرُدُّ بِهِ النَّهیضَ، وتَجبُرُ بِهِ المَریضَ. خداوندا! بارانِ فراوان دستگیر تند و ثمربخش و دامنهدار و گسترده و انبوهی بر ما بباران که بدان، گیاهِ برآمده را به زندگی برگردانی و بیمار را بهبود سازی.»
شباهت فراوانی میان این دعا و بخشی از دعای نوزدهم صحیفه سجادیه است، در این فراز از این دعا آمده است: «اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً مَرِیعاً مُمْرِعاً عَرِیضاً وَاسِعاً غَزِیراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِیضَ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِیضَ» در این عبارت «مهیض» به معنای «از پا افتاده» -مانند درختان راستقامت که خشک شدهاند- بیان شده است. واژه ای که در دعای رسول خدا(ص) به صورت عبارت «المریض، به معنای بیمار» ذکر شده که میتواند معنای عامتری و هر نوع بیماری را شامل شود.
سید علی اصغر حسینی/ ابنا
---
پایان پیام
نظر شما