به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در روزهای اخیر رژیم صهیونیستی دور جدیدی از حملات خود به کرانه باختری را آغاز کرده است. کاتز، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، اخیرا اعلام کرد که ارتش این رژیم سه اردوگاه آوارگان فلسطینی را در شمال کرانه باختری اشغالی «تخلیه» کرده است و در نتیجه این اقدامات، ۴۰ هزار فلسطینی از اردوگاه‌های آوارگان جنین، طولکرم و نور شمس که اکنون خالی از سکنه هستند، بیرون رانده شده‌اند.
ارتش اشغالگر همچنین از گسترش عملیات خود در کرانه باختری و استقرار یک واحد تانک در جنین خبر داد؛ این نخستین‌بار از زمان پایان انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۵ است که یک واحد تانک در این منطقه مستقر می‌شود.
در همین راستا، سازمان ملل در تازه‌ترین گزارش خود اعلام کرد که این عملیات نظامی تاکنون ۵۱ کشته و بیش از ۴۰ هزار آواره بر جای گذاشته است.
کرانه باختری ۵۵ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و حدود ۲.۷ میلیون نفر در آن ساکن هستند.
واکنش گروه‌های فلسطینی
دور جدید تجاوزگری رژیم صهیونیستی با واکنش گسترده و مخالفت فلسطینیان روبه‌رو شده است. محمود مرداوی، از اعضای رهبری حماس، در بیانیه‌ای گسترش تجاوزگری و استقرار تانک‌ها در خیابان‌های کرانه باختری را «اقداماتی وحشیانه» توصیف کرد. او این تشدید درگیری‌ها را جنگ روانی و تلاشی نومیدانه از سوی رژیم اشغالگر برای تضعیف مقاومت مردمی دانست.
وی افزود: اشغالگران در تحقق اهداف خود در کرانه باختری با شکستی ننگین مواجه خواهند شد.
در همین راستا، جنبش جهاد اسلامی نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: تصمیم نیروهای اشغالگر برای استفاده از تانک علیه مردم در کرانه باختری و تصمیم برای تخلیه سه اردوگاه فلسطینی، اقدامی جدید در راستای ریشه‌کن کردن مردم ما از سرزمین‌شان و اجرای طرح اشغال کرانه باختری از طریق آوارگی اجباری است.
دور جدید یورش‌های ارتش رژیم صهیونیستی به اردوگاه‌های کرانه باختری دو روز پس از آن صورت می‌گیرد که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، در جریان سفر به کرانه باختری از نیروهای این رژیم در اردوگاه آوارگان طولکرم بازدید کرد و دستور تشدید عملیات نظامی را صادر کرد.
بر اساس آمار خبرگزاری فرانسه که به نقل از وزارت بهداشت فلسطین در رام‌الله ارائه شده، از آغاز جنگ غزه در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، دست‌کم ۹۰۰ فلسطینی در کرانه باختری در حملات ارتش رژیم صهیونیستی یا شهرک‌نشینان به شهادت رسیده‌اند. همچنین، طبق آمار رسمی رژیم صهیونیستی، در همین بازه زمانی، حملات فلسطینیان به اسرائیلی‌ها دست‌کم ۳۲ کشته در کرانه باختری برجای گذاشته است.
اردوگاه‌های آوارگان کرانه باختری
این حملات در حالی رخ می‌دهد که یک‌چهارم آوارگان فلسطینی در ۱۹ اردوگاه رسمی در کرانه باختری ساکن هستند که جمعیت قابل توجهی را شامل می‌شود.
در ادامه، این ۱۹ اردوگاه معرفی خواهند شد. نکته مهم درباره این اردوگاه‌ها این است که بیشتر آنها در آن دست اراضی واقع شده‌اند که آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی سازمان ملل (آنروا) از دولت اردن اجاره کرده است.
در سال ۱۹۴۹، صلیب سرخ اردوگاه الامعری را در محدوده شهرداری البیره تأسیس کرد و در آنجا چادرهایی را برای آوارگان فراهم ساخت که از شهرهای لُد، یافا و رام‌الله آمده بودند، علاوه بر کسانی که از روستاهای بیت دجان، دیر طریف، ابو شوش، نینا، صیدون جنزا و بعثه پناه آورده بودند.
اردوگاه جَلَزون در سال ۱۹۴۹ در زمینی به مساحت ۰.۲۵۳ کیلومتر مربع، در ۷ کیلومتری شمال رام‌الله تأسیس شد. ساکنان این اردوگاه از ۳۶ روستا در مناطق لُد و رام‌الله آمده‌اند.
اردوگاه الدِهِیشه در سال ۱۹۴۹ در زمینی به مساحت ۰.۳۳ کیلومتر مربع، در محدوده شهرداری بیت‌لحم تأسیس شد. ساکنان این اردوگاه از ۴۵ روستا در مناطق غربی قدس اورشلیم و غربی الخلیل آمده‌اند.
اردوگاه العروب در سال ۱۹۴۹، در ۱۵ کیلومتری جنوب بیت‌لحم، در زمینی به مساحت ۰.۲۴ کیلومتر مربع تأسیس شد. ساکنان این اردوگاه از ۳۳ روستا در مناطق رام‌الله، الخلیل و غزه آمده‌اند.
اردوگاه الفارعه در سال ۱۹۴۹، در زمینی به مساحت ۰.۲۶ کیلومتر مربع، در دامنه‌های دره اردن و در نزدیکی عین الفارعه تأسیس شد. این اردوگاه در ۱۷ کیلومتری شمال‌شرقی نابلس واقع شده است. ساکنان آن از ۳۰ روستا در مناطق شمال‌شرقی یافا آمده‌اند.
اردوگاه الفُوّار که جنوبی‌ترین اردوگاه محسوب می‌شود، در سال ۱۹۴۹ در زمینی به مساحت ۰.۲۷ کیلومتر مربع، در ۱۰ کیلومتری جنوب الخلیل تأسیس شد. ساکنان آن از ۱۸ روستا در مناطق غزه، الخلیل و بئرالسبع آمده‌اند.
اردوگاه بَلاطه در سال ۱۹۵۰ تأسیس شد و به‌سرعت به پرجمعیت‌ترین اردوگاه کرانه باختری تبدیل گردید، به‌طوری‌که بیش از ۲۳ هزار آواره ثبت‌شده در آن سکونت دارند. این اردوگاه در زمینی به مساحت ۰.۲۵ کیلومتر مربع و در محدوده شهرداری نابلس قرار دارد. ساکنان آن از ۶۰ روستا در مناطق لُد، یافا و رام‌الله آمده‌اند و بسیاری از آنان اصالت بَدَوی دارند.
اردوگاه بیت جِبریِن در سال ۱۹۵۰ در قلب بیت‌لحم تأسیس شد. این اردوگاه کوچک‌ترین اردوگاه آوارگان در کرانه باختری است و تنها ۰.۰۲۷ کیلومتر مربع مساحت دارد. ساکنان اصلی آن از روستای تخریب‌شده بیت جبرین در تپه‌های غربی الخلیل آمده‌اند.
اردوگاه جنین که در محدوده شهرداری جنین واقع شده، شمالی‌ترین اردوگاه کرانه باختری به شمار می‌رود. تاریخ این اردوگاه با رنج و سختی‌های فراوان همراه بوده است. اردوگاه جنین در سال ۱۹۵۳، پس از آنکه اردوگاه اصلی این منطقه در طوفان برف تخریب شد، تأسیس گردید و همچنین در جریان انتفاضه دوم به‌شدت آسیب دید.
اردوگاه دیر عمار در ۲۰ کیلومتری شمال‌غربی رام‌الله و در نزدیکی روستای دیر عمار واقع شده است. دسترسی به بازارهای کار اسرائیلی و محلی، ثبات نسبی اقتصادی را برای این اردوگاه به همراه داشته است.
اردوگاه شماره ۱ در سال ۱۹۵۰ در زمینی به مساحت ۰.۰۵ کیلومتر مربع، در امتداد جاده اصلی نابلس به جنین و در محدوده شهرداری نابلس تأسیس شد. ساکنان این اردوگاه اصالتاً از شهرهای لُد، یافا و حیفا هستند و برخی نیز ریشه بَدَوی دارند.
اردوگاه آوارگان طولکرم در سال ۱۹۵۰ در زمینی به مساحت ۰.۱۸ کیلومتر مربع، در محدوده شهرداری طولکرم و در حاشیه غربی کرانه باختری تأسیس شد. این اردوگاه دومین اردوگاه بزرگ آوارگان در کرانه باختری است.
اردوگاه آوارگان شعفاط در سال ۱۹۶۵، بیش از یک دهه پس از تأسیس سایر اردوگاه‌های رسمی در کرانه باختری، در زمینی به مساحت ۰.۲ کیلومتر مربع در شمال قدس تأسیس شد. این اردوگاه پس از تعطیلی اردوگاه مسکَر در شهر قدیم قدس به دلیل شرایط نامناسب بهداشتی ایجاد شد.
اردوگاه آوارگان عایده در سال ۱۹۵۰ بین شهرهای بیت‌لحم و بیت‌جالا، در زمینی که آنروا از دولت اردن اجاره کرده بود، تأسیس شد.
اردوگاه اَسکَر در سال ۱۹۵۰ در زمینی به مساحت ۰.۱۲ کیلومتر مربع، در محدوده شهرداری نابلس تأسیس شد. ساکنان این اردوگاه از ۳۶ روستا در مناطق لُد، حیفا و یافا آمده‌اند. مانند دیگر اردوگاه‌های کرانه باختری، این اردوگاه نیز بر زمینی بنا شده که آنروا از دولت اردن اجاره کرده بود.
اردوگاه عقبة جبر در سال ۱۹۴۸، در ۳ کیلومتری جنوب‌غربی اَریحا تأسیس شد. پیش از جنگ ۱۹۶۷ اعراب و اسرائیل، شمار آوارگان ثبت‌شده در این اردوگاه به ۳۰ هزار نفر می‌رسید و آن را به بزرگ‌ترین اردوگاه کرانه باختری تبدیل کرده بود. ساکنان اصلی اردوگاه از مناطق غزه و الخلیل، و همچنین از حدود ۳۰۰ روستا در شمال حیفا آمده بودند.
اردوگاه عین السلطان در سال ۱۹۴۸ در زمینی به مساحت ۰.۸۷ کیلومتر مربع، در دامنه جبل قرنطل و در فاصله ۱ کیلومتری از شهر اَریحا تأسیس شد. ساکنان این اردوگاه از سراسر فلسطین تاریخی آمده بودند.
اردوگاه آوارگان قلندیا در سال ۱۹۴۹ در زمینی به مساحت ۰.۳۵ کیلومتر مربع، در ۱۱ کیلومتری شمال قدس تأسیس شد. جاده اصلی بین قدس و رام‌الله از این اردوگاه عبور می‌کند. آوارگان این اردوگاه از ۵۲ روستا در مناطق لُد، رام‌الله، حیفا، قدس و الخلیل آمده‌اند.
اردوگاه آوارگان نور شمس در شمال‌غربی کرانه باختری و در ۳ کیلومتری شرق مرکز طولکرم قرار دارد. نخستین آوارگان این اردوگاه ابتدا به منطقه جنین پناه بردند، اما پس از آنکه طوفان برف چادرهای آنان را ویران کرد، به منطقه طولکرم نقل مکان کردند و در پی آن، اردوگاه عمومی نور شمس تأسیس شد.
اهداف و پیامدهای حملات به اردوگاه‌ها
حملات اخیر ارتش رژیم صهیونسیستی به مناطق کرانه باختری نقض توافق‌نامه اسلو محسوب می‌شود، چراکه این توافق‌نامه صراحتاً تأکید دارد که کرانه باختری باید تحت نظارت تشکیلات خودگردان فلسطین اداره شود و رژیم اسرائیل، به‌جز برخی شهرک‌های یهودی‌نشین، نباید در امور داخلی این منطقه دخالت کند. اما پس از تخریب زیرساخت‌های غزه، اکنون رژیم صهیونیستی تمرکز خود را بر کرانه باختری قرار داده و با توجه به طرح دونالد ترامپ برای اخراج مردم غزه، تل‌آویو به‌طور جدی در حال اجرای این طرح است.
با توجه به ارتباط نزدیک مردم کرانه باختری با دولت اردن، رژیم صهیونیستی در تلاش است ابتدا بخشی از ساکنان نوار غزه را به کرانه باختری منتقل کند و سپس برخی از مردم کرانه باختری را به‌زور به اردن کوچ دهد.
این مهاجرت اجباری مشکلات بسیاری را برای کشورهای مصر و اردن به همراه خواهد داشت. اول اینکه این کشورها به‌هیچ‌وجه ظرفیت اقتصادی لازم را ندارند. دوم، مسئله امنیت چالش بزرگ دیگری خواهد بود که به معضل جدی تبدیل خواهد شد.
همچنین باید گفت که مخالفت‌های لفظی کشورهای عربی با طرح ترامپ برای جابه‌جایی ساکنان غزه ناکافی است. این طرح، نقشه‌ای خطرناک است که از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی دنبال می‌شود. نیاز است که جامعه جهانی، به‌ویژه کشورهای اسلامی و اتحادیه عرب در این رابطه هوشیاری بیشتری به خرج دهند. این نهادها باید اقدامات و سازوکارهای لازم را برای جلوگیری از حمله جدید رژیم صهیونیستی به کرانه باختری، که با هدف تغییر ساختار اجتماعی این منطقه انجام می‌شود، اتخاذ کنند.
در پایان باید گفت طرح رژیم صهیونیستی برای تغییر ترکیب جمعیتی کرانه باختری پیامدهای گسترده‌ای برای منطقه دارد. این اقدام که شامل انتقال بخشی از جمعیت غزه به کرانه باختری و کوچ اجباری فلسطینیان به اردن است، می‌تواند به ناآرامی‌های جدید و بی‌ثباتی سیاسی در خاورمیانه دامن بزند. علاوه بر اینکه این طرح، نقض آشکار توافق‌نامه اسلو محسوب می‌شود، موجب فشار اقتصادی بر کشورهای همسایه ازجمله اردن و مصر خواهد شد. همچنین، تغییر اجباری جمعیت، هویت تاریخی و اجتماعی فلسطین را تهدید می‌کند و زمینه را برای تثبیت اشغالگری رژیم صهیونیستی فراهم می‌سازد. در چنین شرایطی، سکوت جهان اسلام و نهادهای بین‌المللی می‌تواند پیامدهای خطرناکی داشته باشد. کشورهای اسلامی و اتحادیه عرب باید با اتخاذ مواضع قاطع و اقدام عملی، مانع اجرای این طرح شوند و از حقوق مردم فلسطین در برابر سیاست‌های توسعه‌طلبانه رژیم صهیونیستی حمایت کنند.
**************
پایان پیام/ 345
