به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در نیمهشبی درخشنده زیر نورافکنهای کنگره آمریکا، «مایک جانسون» رئیس مجلس نمایندگان این کشور در یکی از سخنرانیهایش پس از آغاز حمله اسرائیل به غزه با لبهای به هم فشرده ایستاد و با لحنی خطابی، گویی در حال تلاوت آیات مقدس است، اعلام کرد: حمایت از اسرائیل، یک وظیفه مقدس است.
او این جمله را بیهیچ تردیدی ادا کرد، در حالی که برخی از حضار تشویقش کردند و دیگران در سکوت ماندند. این صحنه بیشتر به یک آیین مذهبی شبیه بود تا اینکه یک سخنرانی رسمی باشد. گویی تریبون مجلس نمایندگان آمریکا تبدیل به محرابی در کلیسایی شده بود که بر آن پرچم آمریکا در کنار صلیب برافراشته شده است.
این جمله صرفاً یک موضعگیری سیاسی در زمان تنش نبود؛ جانسون بارها چنین اظهاراتی را تکرار کرده است. او اخیراً گفته بود: عشق من به اسرائیل ریشه در ایمانم دارد، نه سیاست.
اینگونه اظهارات بیانگر بحران عمیقتری هستند. انحراف ایدئولوژیکی که در آن یک عقیده ناسیونالیستی افراطی در حال هدایت نظام حقوقی و قانونگذاری کشورِ مدعی رهبری جهان آزاد است. در این فضا، پیشگوییهای قدیمی کتاب مقدس به شکلی نو در سیاست معاصر آمریکا بازنویسی میشوند.
قومیگرایی مسیحی، از حاشیه تا قلب قدرت
قومیگرایی مسیحی (Christian Nationalism) دیگر مفهومی حاشیهای نیست که تنها میان تندروها جریان داشته باشد. اکنون این عقیده به پروژهای فراگیر درون نهادهای رسمی آمریکا بدل شده است. قومیگرایی مسیحی، کاخ سفید و کنگره را همچون کلیسا در چنگ دارد و گفتمان سیاسی و ساختار بوروکراتیک دولت را از نو میسازد.
امروز، پرسش اصلی در آمریکا این نیست که نقش دین در سیاست چقدر باشد، بلکه این که آیا آمریکا باید یک جمهوری چندقومیتی بماند؟ یا به پادشاهی تبدیل شود که به نام خدا حکومت میکند؟
قومیگرایی مسیحی ایده تازهای نیست، اما پس از ظهور دونالد ترامپ، قدرت و نفوذ چشمگیری پیدا کرد. دیگر تعجبآور نیست که در تجمعات انتخاباتی، انجیلیها با کتاب مقدس، کلاههایی با شعارهای مذهبی و پیراهنهایی با آیات انجیلی حاضر شوند.
قومیگرایی مسیحی چیست؟
در هسته آن، قومیگرایی مسیحی نگاهی سیاسی است که باور دارد آمریکا کشوری ذاتاً مسیحی است و باید مطابق ارزشهای کتاب مقدس اداره شود. اما در جزئیات این نگاه اختلافاتی وجود دارد. برخی خواهان حکومتی تئوکراتیک هستند که مرزهای بین کلیسا و دولت را حذف کند، اما برخی دیگر صرفاً مسیحیت را چارچوبی اخلاقی برای سیاست میدانند.
در مقایسه با جنبشهای اسلامی مثل اخوانالمسلمین که ساختار، رهبران و روایتهای مشخص دارند، قومیگرایی مسیحی فاقد ساختاری واحد و رهبران مشخص است. نه سازمانی مشخص دارد، نه منشوری رسمی. این امر مطالعه و اندازهگیری آن را برای محققان دشوار میکند.
چه کسانی "قومیگرای مسیحی" هستند؟
یکی از چهرههای شاخص این جریان، دیوید بارتون است؛ نویسنده محافظهکاری که توسط بسیاری از دانشگاهیان به عنوان "تاریخنگار دروغین" شناخته میشود. او معتقد است که بنیانگذاران آمریکا هیچگاه نخواستهاند دین از سیاست جدا باشد، بلکه هدفشان محافظت از دین در برابر دخالت دولت بوده است. او از قوانین عرفی بیزار است و تنها آنچه خدا تعیین کرده را قانون میداند.
اما آیا فقط مذهبیها چنین نگرشی دارند؟ نه. حتی برخی غیرمذهبیها نیز از بازگشت مسیحیت بهعنوان پایه اخلاقی سیاست حمایت میکنند، گرچه با تئوکراسی موافق نیستند.
پژوهشها چه میگویند؟
دو پژوهشگر بهنامهای اندرو وایتهد و ساموئل پری کوشیدند با نظرسنجیهایی، شدت نفوذ افکار قومیگرایی مسیحی را در جامعه آمریکا بسنجند. آنها پرسشهایی مانند آیا آمریکا باید بهعنوان یک ملت مسیحی معرفی شود؟ آیا قوانین باید بر اساس کتاب مقدس باشد؟ آیا مسیحیت بخش مهمی از هویت ملی آمریکاست؟ را در یک نظرسنجی میان اقشار مختلف مطرح کردند.
براساس پاسخها، پاسخدهندگان به ۴ دسته تقسیم شدند. حامیان واقعی قومیگرایی مسیحی، 10 درصد و همدلان با آنها 20 درصد بودند. اما 37 درصد جزو شکاکان به قومیگرایی مسیحی بودند و 29 درصد نیز جزو مخالفان آنها بودند.
نتایج مطالعه مؤسسه عمومی تحقیقات دینی (PRRI) در سال ۲۰۲۴ نشان داد که حمایت از قومیگرایی مسیحی در میان جمهوریخواهان بالاتر است. 20 درصد از جمهوریخواهان، حامی مستقیم و 33 درصد از آنها همدل بودند. در مقابل تنها 5 درصد از دموکراتها، حامی قومیگرایی مسیحی و 11 درصد از آنها، همدل هستند.
همچنین حمایت از قومیگرایی مسیحی با افزایش سن و کاهش سطح تحصیلات بیشتر میشود. میان آمریکاییهای سفیدپوست، ۵۴٪ یا حامی هستند یا همدل؛ این رقم در میان سیاهپوستان آمریکایی به ۴۶٪ میرسد.
نقشه جغرافیایی قومیگرایی مسیحی در آمریکا
در برخی ایالتهای آمریکا، درصد حامیان قومیگرایی مسیحی به 50 درصد یا بیشتر رسیده است، در ایالت میسیسیپی 51 درصد، در ایالت اوکلاهما 51 درصد، در ایالت لوئیزیانا 50 درصد، در ایالت آرکانزاس 49 درصد، در ایالت ویرجینیای غربی 48 درصد، در ایالت داکوتای شمالی 46 درصد، حامی قومیگرایی مسیحی می باشند.
در بین آنها، ۶۷ درصد از حامیان، و ۴۸ درصد از همدلان باور دارند که پیروزی ترامپ در انتخابات خواست الهی بوده است. همچنین، ۴۰ درصد از حامیان و ۳۰ درصد از همدلان باور دارند ممکن است برای نجات کشور، خشونت سیاسی لازم شود.
جنبشهای فعال در قومیگرایی مسیحی
در این فضا، سه جنبش برجسته هستند:
۱. جنبش «هفت کوه» (Seven Mountains Movement)
این جنبش میگوید برای تسلط کامل مسیحیت بر آمریکا، باید بر هفت بخش جامعه کنترل یافت. این بخشها شامل خانواده، دین، آموزش، رسانه، هنر و سرگرمی، حکومت و اقتصاد است. بر اساس نظرسنجیها، ۴۱٪ از مسیحیان و ۵۵٪ از انجیلیها از این ایده حمایت میکنند.
«چارلی کرک» روزنامهنگار و فعال جوان جمهوریخواه، یکی از رهبران جنبش «هفت کوه» است. او ریاست جنبش محافظهکار جوانان "Turning Point USA" را برعهده دارد و در حلقه داخلی ترامپ نفوذ زیادی دارد. به او لقب پادشاهساز دادهاند. از دیگر چهرههای نزدیک به این جنبش میتوان به پائولا وایت، رئیس دفتر ایمان در دولت ترامپ اشاره کرد.
۲. جنبش «اصلاح رسولی نوین» (New Apostolic Reformation)
این جنبش پروتستانی باور دارد که خداوند هنوز پیامبران و رسولانی برای اصلاح جامعه میفرستد و ترامپ یکی از آنهاست. اعضای این جنبش اعتقاد دارند که آمریکا باید تحت هدایت وحی و کتاب مقدس اداره شود.
این گروه در دهه ۱۹۹۰ شکل گرفت و اکنون سه میلیون عضو دارد. این جنبش معتقد است که باید رهبران مذهبی در رأس امور سیاسی و فرهنگی آمریکا باشند. شعاری که مایک جانسون رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و ساموئل آلیتو قاضی دیوان عالی حمل میکنند – «دعوت به آسمان» – از همین جنبش گرفته شده است.
۳. بنیاد «زیکلگ» (Ziklag Group)
این بنیاد بهصورت خیریه ثبت شده و از مالیات معاف است. اعضای آن شامل ۱۲۵ میلیاردر و رهبران مذهبی هستند که ثروتشان از ۲۵ میلیون دلار بیشتر است. هدف این بنیاد، اجرای طرح تسلط بر هفت کوه از طریق نفوذ مالی، فرهنگی و سیاسی است.
تحقیقات ProPublica نشان میدهد این گروه با وجود ممنوعیت قانونی برای فعالیتهای سیاسی مستقیم خیریهها، نقش مالی مهمی در حمایت از کمپین ترامپ داشته است. فرد کلیدی این بنیاد، واعظ معروف لَنس والناو است که خودش را قومیگرای مسیحی معرفی میکند.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما