به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ با شادی و حسرت، کشاورزان منطقه مرزی عیتِرون لبنان برای اولین بار پس از جنگ به مزارع خود رسیدند و آخرین پشتههای زمین را پیش از دیوار بتنی اسرائیلی زیر پای گذاشتند، در حالی که ارتش دشمن با تانکهای مرکاوا در موقعیتهای جل الدیر (در داخل خاک لبنان) و المالکیه که بر منطقه مشرف هستند، در حالت آمادهباش بود.
بازگشت کشاورزان با همراهی گشتهای ارتش لبنان و گردان فرانسوی مستقر در یونیفیل صورت گرفت که مشاهده شد یکی از نیروهای آنها مجهز به سلاح الکترونیکی برای ایجاد اختلال و کنترل پهپادهای دشمن بود. این پهپادها پس از اینکه چندین بار هدف بمبهای دشمن قرار گرفتند، تبدیل به نگرانی نیروهای یونیفیل شدهاند.
نجیب قوصان نایب رئیس شهرداری عیتِرون به روزنامه «الأخبار» گفت: کشاورزان عیتِرون منتظر تکمیل حضور نیروهای تضمینکننده نماندند و پیش از رسیدن یونیفیل به مزارع حرکت کردند. اشتیاق آنها شباهت به روز بازگشت پس از تصمیم آتشبس داشت. برخی با دیدن زمین خشک و بیحاصل گریستند، برخی دیگر مشغول کشاورزی با تراکتور شدند، و زیتونی که از تخریب اسرائیلی جان سالم به در برده بود، هنوز پس از دو سال بار نیاورده است.
پدیده هماهنگی بین یونیفیل و اسرائیلیها و در نتیجه با مقامات لبنان برای تأمین امور حیاتی جنوب، مانند کشاورزی، تعمیر پمپ آب یا ترانسفورماتور برق در مناطق مرزی، به یک دغدغه ملی تبدیل شده است. این موضوع شبیه واگذاری به سرنوشت اسرائیلیهاست، انگار که روستاهای مرزی از ناقوره تا جبلالشیخ تحت اشغال قرار دارند و زندگی در آنها فقط با فرمان فرمانده نظامی اسرائیل ممکن است. نگرانیها از آن است که این روند آغاز تثبیت منطقه حائل باشد که دشمن برای حفاظت از مواضع و شهرکهای مرزی خود میخواهد.
اهالی، دولت لبنان را به کوتاهی در بازگرداندن حق طبیعیشان در دسترسی آزادانه به مزارع و شخم، کاشت و برداشت محصول متهم میکنند. یوسف علویه کشاورز لبنانی میگوید: دشمن با اجازه مشروط، روزها و ساعتهای کار ما در زمین خودمان را تعیین میکند، در حالی که این حق طبیعی ماست و نباید منتظر بخشش آنها باشیم.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما