خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا: بهمناسبت فرارسیدن ایام باشکوه ولادت بانوی دو عالم، حضرت فاطمه زهرا(س)، حجتالاسلام احمدی اراکی پزوهشگر علوم اسلامی در یادداشتی اختصاصی برای ابنا به تبیین جایگاه بینظیر حضرت صدیقه طاهره(س) و نقش محوری آن حضرت در قوام رسالت نبوی پرداخت:
در عصری که ظهور یک دختر در شبهجزیره عربستان، نه تنها مایه مباهات که گاه موجب ننگ پنداشته میشد، تولد حضرت زهرا(س) تجلی رویکردی نوین و نورانی بود. این واقعه فراتر از یک تولد ساده، نقطه اتصال آسمانی نبوت و امامت و ظهور انسان کاملی بود که کردار و گفتارش ترجمان عدل و حکمت الهی شد.
پیام این تولد مقدس که شیعیان آن را در بیستم جمادی الثانی و بسیاری از اهل سنت در سیزدهم رجب گرامی میدارند محدود به یک مناسبت مذهبی نیست. این روز، نماد شکوفایی الگویی الهی برای هویت بخشی و عزتآفرینی برای زنان در گستره جهان اسلام و بلکه همه بشریت است.
سخن گفتن از حضرت زهرا(س) در حقیقت سخن از گوهری است که از عمق جوهره رسالت نبوی سربرآورد و روح، اندیشه و سلوک آن پیام آسمانی را در خویشتن متجلی ساخت. از همین روست که پیامبر گرامی (ص) با بیان نورانی خویش فرمودند: «او پارهتن من است و او دل و روح من است که در میان دو پهلویم جای دارد.»
این یادداشت همچنین بر جایگاه بیبدیل آن حضرت به عنوان «امابیها» (مادر پدرش) اسوه کامل زن مسلمان و حلقه وصل واصل میان رسالت نبی مکرم اسلام و امامت ائمه هدی (علیهمالسلام) تأکید میکند و نقش بیمانند ایشان را در صیانت، تداوم و تبیین میراث اصیل اسلامی برمیشمارد.
ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) سرآغازی نورانی بود که نهال پربرکت ولایت و امامت را در زمین اسلام نشاند و نور هدایت اهلبیت (علیهمالسلام) را تا ابدیت فروزان ساخت.
۱. تولد حضرت فاطمه زهرا(س): طلوع خورشید عصمت و هدایت
ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) در خانهای رخ داد که خود مدرسهای جاویدان برای همه نسلهاست. گفتار و رفتار ساکنان این خانه، چراغ هدایت و الگویی بیبدیل برای حرکت به سوی حق و عدالت در همه اعصار بوده است.
پیامبر اکرم(ص) همواره نگاهی ویژه، احترامآمیز و سرشار از تحسین به حضرت صدیقه کبری(س) داشتند. این توجه فراتر از عاطفه پدری، دارای هدفی حکیمانه بود: آموزش مسیر حق و تثبیت راه هدایت برای امت، پس از دوران رسالت.
حضرت زهرا(س) نقطه پیوند نبوت و امامت و مظهر کامل عصمت در گفتار و کردار بودند. نقش ایشان هرگز به بیان منفعلانه مظلومیت محدود نمیشد؛ بلکه موضعی آگاهانه، اعتراضی و فریادگر در برابر انحرافات و ستمها بود.
آغاز این جایگاه رفیع برای خاندان اهلبیت(ع) با نزول سوره مبارکه «کوثر» از سوی خداوند متعال رقم خورد: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ﴿١﴾ إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿٢﴾ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿٣﴾ إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿٤﴾»
این آیات که به ولادت با سعادت حضرت زهرا(س) اشاره دارد، هسته مقدس اهلبیت(ع) را تشکیل میدهد.
این میلاد پربرکت دارای دو ویژگی منحصربهفرد بود:
الف) نطفه پاکی که از طعام بهشتی شکل گرفت.
ب) حضور و یاری فرشتگان در هنگام تولد، برای حضرت خدیجه کبری(س).
۲. حضرت فاطمه زهرا(س)؛ اسوه اعلای کمال انسانی
دین اسلام با امتیازات بینظیری شناخته میشود از جمله:
الف) قرآن کریم که برترین کتاب آسمانی و مهیمن بر دیگر صحیفههای الهی است.
ب) حضرت فاطمه زهرا(س)که خداوند سوره «کوثر» را در شأن ایشان نازل فرمود.
به راستی میتوان گفت یکی از اهداف آفرینش حضرت فاطمه زهرا(س) ارائه الگویی کامل به جامعه بشری بود؛ الگویی که نشان میدهد یک زن میتواند به اوج قلههای کمال انسانی و معنوی صعود کند و والاترین مقامات را در نزد پروردگار به دست آورد. ایشان مجسمهای زنده از فضیلت، علم، عصمت، جهاد و استواری در راه حق هستند و اسوهای جاودان برای همه انسانها، به ویژه بانوان، در مسیر تقرب به خدا و تکامل روحی به شمار میروند.
۳. عصمت حضرت فاطمه زهرا(س)؛ تجلی طهارت مطلق و الگوی بیبدیل بشریت
عصمت حضرت زهرا(س) فراتر از پرهیز از گناه است. این مقام، نشاندهنده طهارت وجودی و مصونیت از هرگونه خطا و سهو در تمامی عرصههای فکری، اخلاقی و رفتاری است. این عصمت ریشه در علم لدنی قرب ویژه به ذات الهی و اراده خداوند دارد که ایشان را به عنوان اسوهای مطلق برای همه انسانها قرار داده است.
جایگاه بینظیر حضرت نزد پروردگار، به حدی از فضیلت و قداست است که به طور متواتر در اسناد تاریخی و روایی اسلام ثبت شده و علمای فرق اسلامی با استناد به منابع معتبر، آن را نقل و تبیین کردهاند.
مستندات عصمت حضرت زهرا(س):
الف) آیه تطهیر: ﴿إِنَّمَا یُرِیدُاللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا﴾ (سوره احزاب، آیه ۳۳)
اتفاق نظر اندیشمندان مسلمان بر این است که حضرت فاطمه زهرا(س) از مصادیق اصلی این آیه شریفه است.
نگاه مفسران اهل سنت: بسیاری از بزرگان تفسیر همچون طبری، سیوطی و ابنکثیر، شأن نزول آیه را منحصر به پنج تن آلعبا (پیامبر، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهمالسلام) دانستهاند.
نگاه تفسیری شیعه: با تکیه بر روایات فراوان، عصمت اهلبیت (علیهمالسلام) را به وضوح اثبات میکند. واژه «إِنَّمَا» که بر حصر دلالت دارد، نشان میدهد این اراده پاکسازی، ویژه این خاندان است.
نکته کلیدی: قرار گرفتن نام حضرت زهرا(س) در کنار پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع)، خود گواه آشکار بر برابری مقام عصمت ایشان است.
ب) حدیث ثقلین: پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمودند:
«إِنِّی تَارِکٌفِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا: کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی»؛ (من در میان شما دو گوهر گرانقدر میگذارم که اگر به آنان تمسک جویید،هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم، اهلبیت من.)
ج) احادیث متواتر دیگر:
از جمله حدیث مشهور«فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی، فَمَنْ أَغْضَبَهَا أَغْضَبَنِی» (فاطمه پارهتن من است؛ هر که او را بیازارد، مرا آزرده است) که در منابع معتبر اهل سنت مانند صحیح بخاری (جلد ۴، ص۲۱۰) و همچنین منابع شیعه نقل شده است. این حدیث را علمای مختلف اسلامی روایت کردهاند.
این سخن رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) از سر هوی و هوس نبوده، چرا که: ﴿وَمَا یَنْطِقُعَنِ الْهَوَیٰ ﴿٣﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَیٰ ﴿٤﴾﴾ (سوره نجم، آیات ۳ و ۴)
جمعبندی و گفتمان فاطمی
حضرت فاطمه زهرا(س) تنها یک چهره تاریخی نیست؛ ایشان یک نماد زنده و یک گفتمان همیشه جاری هستند. برای امت اسلامی ایشان تجسم کامل ایمان، دانش، ایثار، عدالتطلبی و عصمت به شمار میروند.
در عصر حاضر که گفتمانهای گوناگونی درباره جایگاه زن مطرح میشود، حضرت زهرا(س) برای مسلمانان، الگویی اصیل و الهی ارائه میدهد که در آن، کرامت زن نه در تقابل با مرد، بلکه در پرتو تقوا، آگاهی و مسئولیتپذیری او در قبال خانواده و جامعه تعریف میشود. ایشان نشان میدهند که یک زن میتواند هم کانون مهر و تربیت در خانه باشد و هم پیشگام در جهاد علمی، اجتماعی و سیاسی برای استقرار حق و عدالت. گفتمان فاطمی، پاسخی آسمانی به نیازهای زمانه ماست.
حضرت فاطمه زهرا(س) جلوهگاه پیوند نبوت و امامت هستند. عصمت ایشان، کلید فهم جایگاه بیهمتایشان در اسلام و نظام آفرینش است. ایشان اسوهای هستند که از تاریخ فراتر رفته و به زمان حال و آینده ما متصل میشوند. گفتمان فاطمی، گفتمان تعادل، عدالت، معرفت و پایداری است و پاسخ الهی به جستجوی همیشگی بشر برای یافتن الگویی کامل است. بزرگداشت ایشان تنها یک آیین مذهبی نیست، بلکه بازشناسی یک نظام ارزشی است که میتواند جامعه انسانی را از انحرافات اخلاقی، اجتماعی و فکری رهایی بخشد.
....................
پایان پیام
نظر شما