پیام آیت الله واعظ زاده بهسودی به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله واعظ زاده بهسودی، از علمای مشهور شیعه در کابل، به مناسبت فرا رسیدن ماه عزای سید الشهدا(ع) پیامی صادر کرد و نکاتی را درباره مراسم عزاداری به شیعیان و همچنین مسائل مربوط به جامعه شیعه به حکومت سرپرست افغانستان تذکر داد.

متن این پیام به شریح زیر است:

عن الحسین(ع):«ارید أن آمر بالمعروف و انهی عن المنکر و اسیر بسیرة جدّی و ابی».

حلول سال جدید ۱۴۴۷ هـ.ق را تبریک و فرا رسیدن دهه عاشورا را تسلیت می‌گویم، امیدوارم سال صلح جهانی، امنیت جهانی، رفع مشکلات و موانع باشد و امّا مصیبت عاشورای سال ۶۱ هجری قمری از اعظم مصائب بوده با گذشت زمان فراموش نمی‌شود، زیرا: سیّد جوانان اهل بهشت، گوش‌واره عرش خدا و سبط اصغر رسول‌الله(ص) با بهترین یارانش که نخبگان جامعه اسلام بودند با وضع فجیع به‌شهادت رسیدند و بدتر از آن زنان هاشمیات و اهل‌بیت پیامبر(ص) به اسارت رفته به بازار برده فروشان در معرض فروش قرار داده شدند، چه این‌که رسول خدا(ص) به ابوذر(ره) فرمود: ابوذر! روزی فرا می‌رسد که ناموس مسلمان توسط مسلمان به بردگی گرفته شده به بازار برده می‌شود و یهود و نصاری به تماشای آنها آمده به‌قصد خرید پاچه‌های‌شان را بالا زده می‌بینند که کدام یک ساق چاق‌تری دارند تا خریداری نمایند، ابوذر عرض کرد یا رسول الله(ص)! آیا در آن روز من زنده‌ام؟! فرمود: خیر شما زنده نیستید، ابوذر می‌گوید: خوب است که زنده نیستم و الّا از این مصیبت می‌مُردم.

به‌هرحال با تسلیت مجدّد نکات آتی را به عزاداران حسینی گوش‌زد می‌نمایم:

۱. به‌معروف‌ها و حجاب در تمام مجالس امر و از منکرات نهی شود که هدف اصلاح‌گری آقا اباعبدالله(ع) و یارانش می‌باشد.

۲. سیره جدّ و پدر بزرگوار امام(ع) که «مدارا» و حفظ وحدت امّت اسلامی بوده تبلیغ و ترویج شود تا شالوده جامعه اسلامی از هم نپاشد.

۳. مجالس حسینی باید مطابق شأن امام(ع) و یارانش دایر شود و از هرگونه حرکتی‌که موجب وهن و منافی مذهب باشد مانند: قمه‌زنی، عریان‌کردن و سدّ معابر پرهیز شود و به‌جای قمه‌زدن خون خود را در بانک‌های خون اهدا نمایند تا جان هم‌وطنان نجات داده شود.

۴. از ارائه مطالب سُست و بی‌پایه و خواندن اشعار موهن و غلو آمیز جداً دوری شود.

۵. به‌ تفسیر ، حدیث، ارزش‌های والای اسلامی پرداخته شده از اسلام و کیان اسلام به شیوه احسن دفاع صورت بگیرد.

۶. با توجّه به‌ فقر شدید و بی‌سابقه تقاضامندم نذورات محرمی به‌ فقراء اختصاص داده شود و مجالس را بدون نذورات برگزار نمایند و به‌جای مصارف کذایی به اهداف امام(ع)بپردازند و پیشنهاد می‌کنم هر مجلسی بنیاد امام حسین(ع) را تشکیل بدهد تا برای همیشه به فقرا خدمت رسانی کنند.

۷. از امارت اسلامی جداً تقاضا دارم که در حفظ امنیت عزاداران حسینی چه در شهرها و چه در دهات نهایت کوشش را به‌خرج دهند.

۸. تقاضای دوّمم از امارت اسلامی حل مشکل آب کابل است که به‌طور جدّی باید به آن اقدام شود تا مشکل شهروندان پایتخت حل شود چون مسأله آب فقط و فقط از توان حکومت است و چنانچه تدابیر سنجیده نشود بعد از پنج‌سال کابل از سکنه خالی می‌شود.

۹. معضل کوچی نیز یکی از معضلات تاریخی، دست و پاگیر و پایان ناپذیر کشور است که باید حمل سلاح، اذیت و آزار ده‌نشینان و آوردن مواشی اجاره‌ئی و هجوم کسانی‌که قباله و ملکیتی در هزاره‌جات ندارند را منع نماید و حالا که آمده‌اند فیصله ولایت و نمایندگان کوچی و ده‌نشینان را عملاً نقض نموده در داخل قریه‌ها غژدی زده حتی با فیر تفنگ افرادی را به‌قتل رسانده مانند قضیه برجگی و همچنان ضرب و شتم کسانی‌که برخی‌شان بستری شدند.

۱۰. از مقام زعامت امارت اسلامی جداً می‌خواهم که: در رابطه به منع تحصیل زنان و دختران تجدید نظر نموده زمینه تحصیل با فضای اسلامی تدارک شود زیرا: تعطیل بیشتر از نیم جامعه اسلامی به‌صلاح کشور نبوده موجبات نارضایتی قشر عظیم جامعه می‌شود و این تقاضا به‌معنای اختلاط و بی‌حجابی نبوده که خواهان فضای جداگانه و مستقل تحصیلی می‌باشم.

۱۱. از مقامات امارت اسلامی می‌خواهم که شرائط انزوای سیاسی کشور را تبدیل به شرائط حضور و اعتبار منطقه‌ای و جهانی نماید تا در پناه آن حیثیت کشور اعاده شده امید و اشتغال یابی به‌وجود بیاید.

کابل، حاج واعظ‌زاده بهسودی

۳۰/ ذی‌الحجه/ ۱۴۴۶ هـ ق مطابق با ۵/سرطان(تیر)/۱۴۰۴ هـ.ش