به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ ️با وجود اعلام بهبود نسبی در برخی شاخصهای اقتصادی سوریه از جمله تقویت ارزش لیره سوری و کاهش قیمت برخی کالاهای مصرفی، بسیاری از شهروندان سوری همچنان با بحرانهای جدی معیشتی بهویژه بهدلیل ناکافی بودن دستمزدها، افزایش هزینههای خدماتی، و رشد بیرویه اجارهبها مواجهاند.
«عفاف السالم» یک زن ۴۷ ساله ساکن دمشق که به نگهداری از سالمندان مشغول است، به خبرنگار پایگاه خبری الجزیره نت قطر گفت که علیرغم مشاهده کاهش جزئی در قیمت برخی مواد غذایی، افزایش هزینههایی مانند نان، گاز و اجاره مسکن عملاً بخش عمده حقوق ماهیانهاش را در همان روزهای اول از بین میبرد. خانواده او تنها برای نان، ماهانه حدود ۳۰ دلار هزینه میکند، در حالی که اجاره آپارتمانش به ۷۵ دلار رسیده؛ این در حالی است که حقوق ماهیانهاش ۱۳۰ دلار است.
«نورس کحیله» کارمند بانک، نیز وضعیت مشابهی دارد. او میگوید حتی با افزایش ۲۰۰ درصدی حقوق، تنها میتواند ۲۰ درصد از هزینههای خانوادگیاش را تأمین کند. او که روزانه حدود ۲ دلار فقط برای حملونقل هزینه میکند، ناگزیر است بعد از ساعات اداری در یک بنگاه املاک مشغول بهکار شود.
افزایش بیسابقه اجاره مسکن در سوریه
افزایش تقاضا، بازگشت برخی مهاجران و پناهندگان، و نبود عرضه کافی بهدلیل تخریب گسترده در حومه دمشق باعث شده اجارهبها در این مناطق به شدت افزایش یابد. میانگین اجاره در محلههای متوسط دمشق بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ دلار و در مناطق لوکس تا ۱۰۰۰ دلار نیز میرسد.
«فؤاد حَنّون» مشاور املاک در محله «باب مصلی»، دلیل اصلی افزایش را نبود نظارت و وابستگی مالکان به اجارهها بهعنوان منبع درآمد اصلی میداند.
سیاستهای اقتصادی و سردرگمی قیمتها
در حالی که حکومت جولانی، سیاست اقتصاد بازار آزاد رقابتی را در سوریه پیش گرفته و در قیمتگذاری مداخله نمیکند، کارشناسان معتقدند این روند باعث آشفتگی بیشتر در بازار شده است. به گفته «یونس الکریم» تحلیلگر اقتصادی، سیاست کاهش شدید نقدینگی اگرچه موجب کاهش مقطعی برخی قیمتها شده، اما در بلندمدت منجر به کمبود کالا و گرانی مجدد خواهد شد.
او همچنین هشدار داد که افزایش قیمت حاملهای انرژی مانند گاز و سوخت، نتیجه انحصار واردات توسط حکومت جولانی و برخی تجار نزدیک به آن است.
نتیجهگیری
اگرچه گزارشهایی از بهبود نسبی وضعیت اقتصادی سوریه منتشر میشود، اما واقعیت میدانی حاکی از فشار شدید اقتصادی بر خانوادههای سوری در سایه حکومت جولانی است؛ فشاری که حتی با دو برابر شدن دستمزدها هم کاهش نیافته و چشمانداز آن نیز چندان امیدوارکننده نیست.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما