۲ مهر ۱۴۰۴ - ۰۹:۲۵
حکمت‌های نهج‌البلاغه ۲۲/ صبر دائم همراه با تلاش مستمر برای احقاق حقوق امت و امامت

شرایط اجتماعی و وقایع سیاسی، ممکن است در زمان و مکان‌های مختلف، به گونه‌ای باشد که امکان احقاق حق برای صاحبان آن حق نباشد، در این صورت، باید علاوه بر صبر دائم، تلاشی مستمر برای احقاق داشت؛ همانگونه که امام علی(ع) در حکمت ۲۲ نهج‌البلاغه، با اشاره به وضعیت خود در دوران سقیفه به آن اشاره دارد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ حکمت ۲۲ نهج‌البلاغه، حدود یکصد سال قبل از تدوین این کتاب توسط سید رضی، در کتاب تاریخ طبری در حوادث سال ۲۳ هجری از امام علی(ع) نقل شده است. بسیاری از مورخان و شارحان معتقدند این سخن امام علی(ع)، بعد از ماجرای سقیفه بیان شده است.

امام علی(ع) در این حکمت می‌فرمایند:

«لَنَا حَقٌّ، فَإِنْ أُعْطِینَاهُ، وَ إِلاَّ رَکِبْنَا أَعْجَازَ الأِبِلِ، وَ إِنْ طَالَ السُّرَی. ما را حقی است که اگر به ما داده شود (در اجرای احکام الهی آزاد هستیم) و الّا در عقب شتر سوار خواهیم شد، هرچند حرکت آن شتر زمانی طولانی در تاریکی بگذرد (تا زمان مناسب برای احقاق حق، فراهم شود).»

معنای عبارت «رَکِبْنَا أَعْجَازَ الأِبِلِ» به معنای «نشستن همراه با سختی در انتهای شتر در حالی که شخص دیگری بر شتر سوار است» نشانگر سخت بودن شرایط و دشوار بودن موقعیت است. این سختی و دشواری نیز در حالی است که «وَ إِنْ طَالَ السُّرَی. حرکت آن شتر زمانی طولانی در تاریکی بگذرد».

برخی از شارحین نهج‌البلاغه، بدون توضیحی، اقدام به ترجمه این فراز کرده‌اند که معنای آن پیروی امام معصوم(ع) از شرایط زمانی و مکانی است. روشن است که شان و شخصیت امام(ع) همچنین پیروان ایشان، تبعیت محض از شرایط سیاسی و اجتماعی نیست، بلکه این افراد، به تبعیت از امام خویش، سختی حضور در این شرایط دشوار را تحمل می‌کنند تا هم «اصل اسلام» محفوظ بماند و در میان امت اسلامی اختلافی پیش نیاید، در همان زمان نیز، با در نظر گرفتن محدودیت‌ها، اقدام به ترویج مبانی صحیح دینی می‌کنند تا زمان مناسب برای احقاق کامل حق و استقرار حکومت اسلام حقیقی فراهم شود. بنابراین این افراد، هم صبری دائم دارند و هم تلاشی مستمر انجام می‌دهند.

اگر بخواهیم با نگاهی تمدنی به این سخنان امیرالمومنین(ع) نگاهی بیندازیم، می‌توان این‌گونه گفت: بدون شک تحقق تمدن بزرگ اسلامی با ظهور آخرین منجی (عج) بر روی زمین محقق خواهد شد و این وعده تخلف‌ناپذیر الهی است. اما اگر به هر دلیل، خواه دشمنی دشمنان خارجی یا اقدامات دوستان مدعای دانایی، تحقق این وعده الهی را به تأخیر اندازد، این موضوع علاوه بر زحمت و مشقت برای سالکان طریق هدایت، برای کل جامعه نیز پیمودن مسیر ضلالت در مسیر جهالت را در پی خواهد داشت.

اما اگر زمینه‌سازی مناسب برای تحقق آن وعده الهی در جامعه صورت بگیرد و با ایجاد حکومت اسلامی، بخشی از ظرفیت‌ها برای دوران ظهور آماده شده و نمادهایی از هدایت‌های عمومی در دوران ظهور خود را به همگان نمایان سازد، بدون شک تمایل جهانیان به حضور یک «منجی دین‌مدار» گسترش می‌یابد و این‌گونه بستر مناسب برای تحقق حق اهل بیت(ع) برای ایجاد حکومتی «عدالت‌محور» در سراسر گیتی فراهم شده و به اذن خداوند، دوران غیبت به پایان می‌رسد و «دولت کریمه» شکل می‌گیرد.

با این بیان می‌توان حکمت ۲۲ نهج‌البلاغه را بیانی برای وضعیت امروز جامعه جهانی دانست که حضرت فرمود:

«لَنَا حَقٌّ، فَإِنْ أُعْطِینَاهُ، وَ إِلاَّ رَکِبْنَا أَعْجَازَ الأِبِلِ، وَ إِنْ طَالَ السُّرَی. ما را حقی است که اگر به ما داده شود (در اجرای فرامین الهی آزاد هستیم) و الّا در عقب شتر سوار خواهیم شد، هرچند حرکت آن شتر زمانی طولانی در تاریکی بگذرد».

سید علی‌اصغر حسینی/ ابنا

.....................

پایان پیام

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha