به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ یک ائتلاف متشکل از سازمانهای مدنی، گروههای هواداری فوتبال و چهرههای شناختهشده ورزشی ـ فرهنگی کمپین « #GameOverIsrael » را بهمنظور اعمال فشار بر نهادهای فوتبال اروپا و جهانی برای تعلیق حضور تیمها و بازیکنان اسرائیلی در رقابتهای بینالمللی راهاندازی کردهاند. این کمپین از فدراسیونها و نهادهای ملی خواسته است تا مانند محرومیتهای تاریخی نسبت به کشورهایی که قوانین بینالملل را نقض کردهاند، اقدام کنند.
بر اساس گزارشهای منتشرشده، کمپین با نصب یک بیلبورد بزرگ در میدان تایمز نیویورک پیام خود را بهصورت عمومی مطرح کرد و فراخوان انجام اعتراضات و تجمعات در دستکم نه کشور اروپایی از جمله بلژیک، انگلستان، فرانسه، یونان، ایرلند، ایتالیا، نروژ، اسکاتلند و اسپانیا را صادر نمود. برگزارکنندگان کمپین میگویند هدفشان اعمال فشار بر فدراسیونهای ملی برای «تعلیق فوری» تیمهای ملی و باشگاهی اسرائیل و همچنین ممانعت از حضور بازیکنان اسرائیلی در مسابقات داخلی و برونمرزی است.
حامیان شاخص و پیامهای تبلیغاتی
در بیانیهها و پیامهای تبلیغاتی کمپین نام چند چهره شناختهشده دیده میشود: گری لینهکر، مجری و مفسر انگلیسی؛ اریک کانتونا، ستاره پیشین فوتبال فرانسه؛ یانیس وارفؤفاکیس، وزیر پیشین اقتصاد یونان؛ و برخی چهرههای فرهنگی و هنری از جمله لیام کانینگهام و بابِی ویلَن. برگزارکنندگان تأکید کردهاند که استفاده از چهرههای محبوب ورزشی و فرهنگی بهعنوان صدای جمعی برای جلب توجه نهادهای بینالمللی به اوضاع انسانی غزه است.
دلایل کمپین و استنادها
کنشگران پشت کمپین ضمن اشاره به شمار بالای قربانیان و ویرانی گسترده در نوار غزه خواستار واکنش نهادهای بینالمللی ورزشی شدند و آن را همپوشانی میان «زمین ورزش» و «سکوی مشروعیتبخشی» برای دولتها خواندند. برخی از سازمانهای برگزارکننده به گزارشها و نتیجهگیریهای اخیر کمیسیونهای بینالمللی و نهادهای حقوق بشری ارجاع دادهاند و میگویند نهادهای ورزش بینالملل نباید سکوت کنند یا عرصه ورزش را به بستری برای سفیدنمایی نقض حقوق بشر تبدیل سازند.
واکنش فدراسیونها و نهادهای بینالمللی
تا زمان نگارش این گزارش، فدراسیونهای بزرگ بینالمللی فوتبال—فیفا و یوفا—واکنش رسمی و قطعی به فراخوان « #GameOverIsrael » منتشر نکردهاند و فدراسیون فوتبال اسرائیل نیز پاسخی رسمی اعلام نکرده است. در عین حال، در سطح برخی کشورها واکنشهای محلی و خواستههایی برای اقدام دیده شده است؛ برای مثال در ایتالیا انجمن مربیان فوتبال (AIAC) از فدراسیون ایتالیا خواسته است موضوع را به یوفا و فیفا منتقل کند و تعلیق موقت اسرائیل را مطرح ساخته است. همچنین تشکلهایی در ایرلند و گروههای هواداری در اسکاتلند و نروژ طی نامهها و بیانیههایی از فدراسیونهای خود خواستهاند در جهت محرومسازی اسرائیل وارد عمل شوند.
پویشهای محلی: نامهها، تجمعات و پیشنهادهای عملی
گروههایی از هواداران و انجمنهای مدافع حقوق بشر در چند کشور نامههایی رسمی خطاب به فدراسیونهای ملی ارسال کرده و خواستار اقدام جمعی در قالب تعلیق یا تحریم شدهاند. در مواردی پیشنهاد شده درآمد حاصل از برخی مسابقات یا رویدادها به کمکهای بشر دوستانه برای مردم غزه اختصاص یابد یا اینکه تا برقراری آتشبس و تضمین کمکرسانی، تیمهای اسرائیلی از رقابتها محروم شوند. برگزارکنندگان کمپین از الگوهای تاریخی تحریم ورزش (مانند دوره آپارتاید در آفریقای جنوبی و محرومیت تیمهای روسیه پس از ۲۰۲۲) بهعنوان سوابق اجرایی یاد میکنند.
ملاحظات سیاسی و حقوقی
حقوقدانان و تحلیلگران حقوق بینالملل به خبرگزاریها گفتهاند که تصمیمگیری در موضوع تعلیق یا محرومسازی تیمهای ملی و باشگاهی در نهایت برعهده نهادهای مستقل ورزشی مانند یوفا و فیفا است و آن نهادها معمولاً تنها در صورت صدور تحریمهای بینالمللی یا تصمیمات مشخص محافل بینالمللی اقدام میکنند. از سوی دیگر، برخی سیاستمداران و ناظران معتقدند فشار افکار عمومی و اتحاد فدراسیونها میتواند نهادهای ورزشی را وادار به بازنگری در سیاستهای بیطرفیشان نماید. در عین حال، احتمال واکنشهای متقابل، پیچیدگیهای حقوقی و پیامدهای سیاسی در سطح ورزش بینالملل مورد بحث است.
واکنشهای داخلی و پوشش رسانهای
این کمپین در رسانههای بینالمللی بازتاب گستردهای یافته و همزمان با اعلامیهها و تجمعات در اروپا و بیلبورد تایمزاسکوئر، رسانههای مختلف از جمله خبرگزاریهای بینالمللی و روزنامهها به پوشش موضوع پرداختهاند. برخی از گزارشها نیز بر احتمال گسترش درخواستها به مسابقات و رویدادهای فرهنگی (از جمله نمونههایی مانند یوروویژن یا دیگر میادین بینالمللی) اشاره کردهاند که نشاندهنده تبدیل مسئله به بحثی فراتر از ورزش است.
جمعبندی و چشمانداز
فشارهای اجتماعی-مدنی برای محرومسازی ورزش اسرائیل از صحنه بینالمللی در قالب کمپینی منسجم بهتدریج توجه افکار عمومی و برخی مسئولان را جلب کرده است، اما تحقق درخواستهای کمپین نیازمند تصمیمگیری رسمی نهادهای ورزشی بینالمللی یا هماهنگی گسترده میان فدراسیونهای ملی خواهد بود. در کوتاهمدت انتظار میرود این کمپین بیشتر نقش فشار افکار عمومی و رسانهای را ایفا کند و در میانهمدت امکان آنکه موضوع به هیئتهای تصمیمگیر یوفا و فیفا ارجاع شود وجود دارد—مشروط به ادامه حرکتهای اعتراضی و نامهنگاریهای رسمی از سوی فدراسیونها و کنشگران.
..............................
پایان پیام/
نظر شما