به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ حجتالاسلام والمسلمین محمدرضا مظفر، امام جمعه جنوب شهر کابل در بخشی از سخنان خود گفت که کوچیهای مسلح، زمینها و کشتزارهای شیعیان را در مناطق مرکزی تصرف میکنند.
حجتالاسلام مظفر در خطبههای نماز جمعه ۹ خرداد با اشاره به مشکلات جاری مناطق شیعهنشین افغانستان ابراز داشت: یکی از مسایل مهم هجوم سرسامآور کوچیها به مناطق مرکزی است. معضل کوچی یک معضل تاریخی است و اگر بررسی کنیم، پایگاه این معضل به استبداد بر میگردد. به خاطر اینکه بتواند طوایف و اقوام را مهار کند، فرهنگ کوچیگرایی را به این شکل به وجود آوردند.
امام جمعه جنوب شهر کابل با بیان اینکه تسلط کوچیها بر مناطق مرکزی معنادار است، تصریح کرد: مردم با چه وضعیتی سالهای سال با اینها(کوچیها) مواجه هستند؛ زمینهای شیعیان با ترفندهای مختلف از مردم گرفته شده است.
آقای مظفر گفت: اینبار کوچیهایی که به گونه سرسامآور با گوسفندان و خیمهها در مناطق هزارهجات رفتهاند چند ویژگی دارند؛ اول اینکه مسلح هستند، در حالیکه نیروهای امنیتی امارت اسلامی بارها اعلام کرده که حمل سلاح برای افرادیکه مجوز ندارند، درست نیست.
او با انتقاد شدید از وضعیت ایجادشده در مناطق شیعهنشین به صراحت افزود: سوال شیعیان این است که کوچیها چرا سلاح دارند و روی مردم مانورمسلحانه میروند و بر روی مردم شلیک میکنند.
دومین ویژگی این وضعیت از نظر امام جمعه جنوب شهر کابل، کوچیها فقط به کوهها و چراگاههای شیعیان اکتفا نکردند، بلکه کشتزارها را هم تصرف کردند، سال جاری که به دلیل خشکسالی، علف چندانی وجود نداشت، کوچیها حیوانات خود را در کشتزارهای مردم چراندند.
سومین ویژگی که وی درباره کوچیهای امسال در مناطق شیعهنشین بیان کرد؛ جمعیت بیسابقه آنها بود.
حجتالاسلام مظفر، ضمن درخواست برای حل این چالش در مناطق شیعهنشین، هشدار داد که اگر این ظلم و تعدی بر شیعیان ادامه پیدا کند، تبدیل به عقده گردیده و جنگهای خانمانسوزی راه خواهد افتاد که آن زمان تاسف جایی را نخواهد گرفت.
شایان ذکر است، کوچیها عشایری از پشتونهای افغانستان است که همه ساله با رسیدن فصل بهار، با این عقیده که کوهها و دشتها متعلق به آنها است، از یک منطقه به منطقه دیگر کوچ میکنند.
کوچیها با همین طرز تفکر، روی مناطق شیعهنشین تمرکز دارند و برای همین است که همه ساله خشونتهایی میان روستانشینان شیعه و کوچیها رخ میدهد که در بسیاری از موارد از دو طرف تلفات گرفته است.
این چالش در حکومت سابق افغانستان نیز وجود داشت، اما کمتر، ولی طی سه سال گذشته و خصوصا پس از حاکمیت طالبان، این چالش جدیتر و فراگیر شده است.
....................
پایان پیام/
نظر شما