به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ جمعی از کارکنان بهداشت و درمان سلیمانیه کردستان عراق، امروز چهارشنبه، شانزدهم مهرماه ۱۴۰۴ با آیتالله رضا رمضانی، دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، در قم دیدار و گفتوگو کردند. این هیئت متشکل از ۱۸ نفر از برادران و خواهران شامل پزشکان، داروسازان و پرستاران بودند که اغلب آنان از قومیت ترکمان و شیعه، از نخبگان استان کرکوک محسوب میشوند. این دوره آموزشی که توسط مؤسسه دورههای کوتاهمدت و فرصتهای پژوهشی (وابسته به جامعة المصطفی العالمیه) با حمایت مجمع جهانی اهلبیت(ع) برگزار شده، از دوازدهم مهرماه آغاز و در نوزدهم همین ماه پایان مییابد.
به گزارش خبرنگار ابنا، دبیرکل مجمع جهانی اهلبیت(ع) در این دیدار، ضمن خوشآمدگویی به هیئت عراقی، بر دوام ارتباط میان دو ملت و دو کشور دوست و همسایه تأکید کرد و گفت: «رابطه ما با کشور عراق، استراتژیک و راهبردیست، نه تاکتیکی. الحمدالله روز به روز هم این ارتباط قوی و قویتر میشود. نمونه بارز آن اربعین است که ملت عراق و همه مجموعههایی که در عراق هستند، از همه گروهها، تلاش کردند که اکرام زائران را به اتمام برسانند».
علم و ایمان؛ دو بال پیشرفت جامعه
آیتالله رمضانی مهمترین بستر پیشرفت فردی و اجتماعی را در پیوند دو عنصر اساسی دانست و افزود: پیشرفت هر جامعهای به رشد دو چیز بستگی دارد: یکی ایمان و دیگری علم. ایمان و علم دو بالی هستند که باعث میشوند انسان عروج و ارتقا پیدا کند. ایمان بدون علم یعنی جهل و علم بدون ایمان عامل جنایاتی است که در طول تاریخ یا امروزه مرتکب میشوند. لذا این دو نباید از هم فاصله بگیرند.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) با اشاره به پیشینه درخشان مسلمانان در تولید علم، یادآور شد که زمانی مسلمانان مرکز ثقل علوم بودند و بسیاری از علوم پایه، فیزیک، شیمی و پزشکی از آنان نشأت گرفت و به غرب منتشر شد. ایشان به تلاشهای دانشمندانی چون ابن سینا که هم متخصص پزشکی و در عین حال حکیم، ریاضیدان و عارف بود، اشاره کرد و بیان داشت که اروپاییان بسیار از دانش او بهرهمند شدهاند.
ایشان با تأکید بر اینکه دانش تولید شده باید به نفع آحاد جامعه منتشر شود، به پیشرفتهای جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد و گفت: «غرب در انتشار برخی از علوم امساک میکند و اجازه نمیدهد برخی از علوم بهلحاظ تخصصی در جامعه مسلمان رشد پیدا کند؛ یکی همین دانش هستهای است . ایران امروزه به دانش هستهای دست پیدا کرده و میتواند در پزشکی، در کشاورزی، در صنعت و... باعث رشد جامعه شود».
آیتالله رمضانی در خصوص جایگاه علمی ایران اظهار داشت: «در ۴۶ سال پیش رتبه علمی ایران ۵۷ بود. الان در ارزیابی که در نهادهای علم سنجی بینالمللی انجام پذیرفته، رتبه علمی ما ۱۷ است. در برخی از رشتهها ۱۰ است و در برخی از رشتهها جزء پنج کشور دنیا هستیم و این به نفع همه مسلمانان است».
حضور زنان در صف اول علم و اجتهاد
دبیرکل مجمع جهانی اهلبیت(ع) در ادامه، دیدگاه نادرست برخی گروههای مسلمان مبنی بر منع زنان از علمآموزی را رد کرد و آن را «خلاف صریح دین و آموزههای دینی» دانست.
وی بر لزوم نقشآفرینی زنان در تمام عرصههای علمی تأکید ورزید و گفت: ما معتقدیم که امروزه زنان باید در کنار مردان از تخصصهای لازم برخوردار شوند. در هیچ کدام از رشتهها نباید محدودیت ایجاد کرد؛ زنان میتوانند در تمام رشتهها اعم از علوم پایه، پزشکی، مهندسی، دانش هستهای و حتی دانش نظامی حضور پیدا کنند و به بالاترین درجه علمی برسند. در حوزه نیز زنان میتوانند به بالاترین درجه علمی یعنی اجتهاد برسند و در این صورت تقلید بر آنان حرام خواهد بود.
آیتالله رمضانی اشاره کرد که در برخی رشتههای دانشجویی در ایران، ۶۰ درصد دختران حضور دارند، که نشاندهنده تلاش و جهاد آنان برای پیشرفت جامعه است. یکی از مسائل مهم نقش زنان، ورود قوی آنان به نظام تربیتی جامعه است، زیرا چه بسا توفیق زنان در این نقش نسبت به مردان بیشتر باشد.
پزشک؛ امین جان مردم و مبارزه با غرور
آیتالله رمضانی در بخش دیگری از سخنان خود به رسالت جامعه پزشکی پرداخت و گفت: مردم درباره پزشک اعتقادشان این است که پزشک امین هست و امانتدار؛ امانتدار جان آدمی و سلامت آدمی. این یکی از مهمترین مسئولیتهایی است که بر عهده یک انسان میتواند گذاشته شود. اولین نکتهای که پزشکان باید به آن عنایت داشته باشند، برقراری یک نوع ارتباط عاطفی با مریض است. این ارتباط عاطفی میتواند حتی در درمان بیماریها نقشآفرین باشد. آفت بزرگی که نه تنها پزشک، بلکه هر عالم دینی و حاکم جامعه را تهدید میکند، غرور است. اگر در حاکم غرور ایجاد شود و فریفته علم خود شود، بزرگترین آسیب را اولاً به خودش بعد به مجموعه و به جامعه وارد میکند. پزشک در عرصه خدمات انسان دوستانه نقشی بسیار مهم دارد. در قسمنامه پزشکان پیمان گرفته میشود که در هر جا مریضی باشد باید در صدد درمان باشند. «یک پزشک یک انسان را وقتی که احیا میکند در حقیقت همه بشر را احیا کرده»، و این احیا تنها احیای فکر نیست، بلکه احیای تن و جسم نیز هست «فکانما أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا».
توحش مدرن و سکوت مجامع بینالمللی در غزه
دبیرکل مجمع جهانی اهلبیت(ع) در ادامه، وقایع کنونی در غزه را مصیبتی بزرگ خواند که بیشترین رنج را برای جامعه پزشکی در پی دارد.
وی بیان داشت: امروزه ما در فلسطین میبینیم که حدود ۶۰ هزار نفر از همین زنان و کودکان و انسانهای دیگر از اقشار گوناگون کشته میشوند. و امروزه سازمانهای بینالملل نمیآیند اقدامی انجام دهند؛ حتی آنهایی که میخواهند اقدام بشردوستانه داشته باشند، منع می شوند.
آیتالله رمضانی سکوت سازمانهای جهانی را ترویج بربریت دانست و افزود: سازمانهای بینالملل، بهجای اینکه از این اقدامات بشردوستانه حمایت کنند، سکوت اختیار میکنند و با سکوت خود، ترویج این توحش را تقویت مینمایند؛ و این امر با هیچ منطقی سازگاری ندارد.
ایشان با اشاره به سفر اخیر خود به جزیرهای در غنا که مرکز بردهداری بود، گفت: «امروزه هم ما مواجه با یک نوع بردگی مدرن هستیم. امروزه به شکلهای مختلف بردگی را ترویج میدهند. یک زمانی هزار نفر را بهعنوان برده میگرفتند، امروز ملتی را برده خودشان قرار میدهند و آنها را دعوت به تسلیم میکنند».
دبیرکل مجمع جهانی اهلبیت(ع) در پایان سخنان خود، جنایات غزه را نماد این توحش دانست و خاطرنشان کرد: به واسطه همین توحش، امروز غزه را به یک زندان بینالمللی تبدیل کردهاند که در آنجا همه آواره یا کشته میشوند. امیدواریم خداوند متعال عنایات خویش را شامل حال ما گرداند تا ما شاهد کشتار انسانهای بیگناه دیگری نباشیم. و انشاءالله دعا میکنیم که ظهور نزدیک باشد و ما بتوانیم عدالت و احیای انسانها را به معنای واقعی مشاهده کنیم.
درخواست هیئت عراقی
در پایان این نشست، یکی از نمایندگان هیئت پزشکی سلیمانیه ضمن تشکر از سخنان آیتالله رمضانی، مراتب قدردانی خود را از جمهوری اسلامی ایران به دلیل «یاری مقتدارنهاش، علیه دشمنان اسرائیلی ـ آمریکایی» ابراز کرد و اظهار داشت که این حمایت «سرِ همه مسلمانان در سراسر جهان را بالا برد».
وی همچنین از مجمع جهانی اهلبیت(ع) و آیتالله رمضانی، به دلیل حمایت مستمرشان از ملت بزرگ عراق در توانمندسازی و توسعه دورهها و قابلیتهای بهداشتی، علمی، فقهی و عقیدتی تشکر کرد و خواستار تأسیس شعبهای از مجمع اهلبیت(ع) در استان کرکوک شد.
..............................
پایان پیام/
نظر شما