به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ منابع سودانی از نگرانی دولت خارطوم نسبت به احتمال گشوده شدن جبههای جدید در مرزهای شرقی این کشور خبر دادند.
این نگرانی پس از گزارشهایی درباره ایجاد اردوگاه آموزشی توسط ارتش اتیوپی برای نیروهای واکنش سریع و مزدوران خارجی در نزدیکی مرز ایالت نیل آبی مطرح شده است.
به گفته منابع، این اردوگاه با هدف آمادهسازی برای حملات علیه ایالت نیل آبی ایجاد شده و شامل هماهنگیهای نظامی و اطلاعاتی میان ارتش اتیوپی، نیروهای واکنش سریع و ارتش مردمی وابسته به «جنبش مردمی برای آزادی سودان ـ شمال» به رهبری عبدالعزیز الحلو است.
گزارشها حاکی از انتقال تجهیزات نظامی شامل خودروهای رزمی، توپخانه و دستگاههای جنگ الکترونیک از طریق شهر «أصوصا» در اقلیم بنی شنقول ـ قمز اتیوپی است؛ منطقهای که سد النهضة نیز در آن قرار دارد. همچنین همکاری اطلاعاتی میان ارتش اتیوپی و نیروهای یادشده گزارش شده است.
منابع رسانهای نزدیک به دولت سودان اعلام کردند اردوگاه آموزشی در مناطق «منقی» و «الأحمر» در محلیه «أوندلو» بیش از ده هزار نفر را در خود جای داده و تحت نظارت یک ژنرال اتیوپیایی با همکاری افسران خارجی اداره میشود. در این اردوگاه مزدورانی از جنوب سودان، کشورهای آمریکای لاتین (بهویژه کلمبیا) و نیروهای واکنش سریع حضور دارند. مسیرهای لجستیکی این اردوگاه از طریق بندر «بربره» در سومالی و بندر «مومباسا» در کنیا تأمین میشود.
اسماعیل الأمین، استاد دانشگاه و کارشناس امور آفریقا، ایجاد این اردوگاه را «تحولی خطرناک» در الگوی مداخله منطقهای در بحران سودان دانست و هشدار داد که بیتوجهی به آن میتواند جنگ را وارد مرحلهای خونینتر کرده و امنیت و ثبات شاخ آفریقا را تهدید کند.
وی افزود: شرایط اقتصادی و داخلی اتیوپی اجازه ورود به جنگی بزرگ را نمیدهد و هرگونه دخالت مستقیم نظامی میتواند بیثباتی این کشور را افزایش دهد. یوسف عبد المنان، نویسنده و تحلیلگر سیاسی، آنچه در مرزهای شرقی رخ میدهد را بخشی از سیاست «فشار بر اطراف» علیه ارتش سودان دانست؛ سیاستی که از طریق مرزهای مختلف (لیبی، آفریقای مرکزی، چاد، جنوب سودان و اکنون اتیوپی) به تقویت نیروهای واکنش سریع منجر میشود.
او این وضعیت را مشابه عملیات «الأمطار الغزیرة» در دهه ۱۹۹۰ (دهه ۱۳۷۰ شمسی) دانست که طی آن اوگاندا، اتیوپی و اریتره از «جنبش مردمی برای آزادی سودان» به رهبری جان گارانگ حمایت کردند.
گزارشها همچنین یادآور شدند که موضع اتیوپی از آغاز جنگ سودان با نزدیکی به نیروهای واکنش سریع همراه بوده است. این کشور در نشست «ایگاد» در ژوئیه ۲۰۲۳ (تیر ۱۴۰۲) میزبان رهبران مخالف بود که باعث شد هیئت رسمی سودان در اعتراض جلسه را ترک کند. افزون بر این، اظهارات «آبی احمد» نخستوزیر اتیوپی در انتقاد از رهبری سودان و درخواست برای اعزام نیروهای آفریقایی، خشم خارطوم را برانگیخت.
در تلاش برای کاهش تنش، آبی احمد و رئیس دستگاه اطلاعاتی اتیوپی در دو نوبت جداگانه طی سال ۲۰۲۴ (۱۴۰۳) به شهر پورتسودان سفر کرده و با عبدالفتاح البرهان، رئیس شورای انتقالی سودان، دیدار کردند تا یخ روابط را بشکنند و در دیگر اختلافات میانجیگری کنند.
................................
پایان پیام/ 167
نظر شما