۳۰ آذر ۱۴۰۴ - ۰۹:۴۹
بن‌بست بازسازی لبنان؛ فشار خارجی علیه مقاومت و انفعال داخلی

تحلیل وضعیت فعلی نشان می‌دهد مانع اصلی بازسازی، بیش از آنکه مالی باشد، سیاسی است. تعلل در تأمین منابع، هم‌زمان با فشارهای آمریکا، اسرائیل و عربستان، در چارچوب تلاش برای تحمیل معادلات سیاسی جدید در لبنان قابل ارزیابی است؛ معادلاتی که مستقیماً جایگاه مقاومت و توازن قدرت در محیط شیعی را هدف گرفته‌اند.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ پرونده بازسازی خسارت‌های ناشی از جنگ رژیم صهیونیستی علیه لبنان، به یکی از حساس‌ترین چالش‌های سیاسی و اقتصادی کشور تبدیل شده است. دولت لبنان با وجود اذعان به مسئولیت خود، همچنان از ناتوانی مالی برای آغاز بازسازی سخن می‌گوید و این موضوع را به دریافت کمک‌های خارجی مشروط می‌کند؛ کمک‌هایی که با مطالبات سیاسی و امنیتی سنگین، به‌ویژه در موضوع مقاومت، همراه شده‌اند.

طبق گزارشی که نشریه الاخبار لبنان به قلم ابراهیم الامین منتشر کرده است، بررسی‌های مالی نشان می‌دهد دولت از ظرفیت‌های داخلی قابل‌توجهی برای تأمین منابع مرحله نخست بازسازی برخوردار است. اصلاح برخی ردیف‌های بودجه‌ای، استفاده از مازادهای مالی، دارایی‌های دولتی و منابع مرتبط با قرارداد سوخت عراق، امکان تأمین صدها میلیون دلار را فراهم می‌کند؛ منابعی که می‌تواند بدون انتظار برای حمایت خارجی، دست‌کم بازسازی‌های اضطراری و بازگشت هزاران خانواده به منازلشان را ممکن سازد.

با این حال، وزیر دارایی با استناد به ملاحظات صندوق بین‌المللی پول و نگرانی از تأثیر هزینه‌کرد بر نرخ ارز، از آزادسازی این منابع خودداری می‌کند؛ توجیهاتی که از سوی منابع صندوق، بانک مرکزی و کارشناسان مالی رد شده و غیرالزام‌آور توصیف می‌شود.

تحلیل این وضعیت نشان می‌دهد مانع اصلی بازسازی، بیش از آنکه مالی باشد، سیاسی است. تعلل در تأمین منابع، هم‌زمان با فشارهای آمریکا، اسرائیل و عربستان، در چارچوب تلاش برای تحمیل معادلات سیاسی جدید در لبنان قابل ارزیابی است؛ معادلاتی که مستقیماً جایگاه مقاومت و توازن قدرت در محیط شیعی را هدف گرفته‌اند.

با روشن‌شدن این معادلات، نبود انگیزه در یاسین جابر وزیر دارایی لبنان برای انجام هرگونه تلاش فوق‌العاده جهت تأمین منابع بازسازی قابل درک می‌شود. او می‌داند که این پرونده با مخالفت آمریکا، اسرائیل و عربستان روبه‌روست و اساساً با زنجیره‌ای از امتیازدهی‌های سیاسی بزرگ گره خورده است. از این رو، خود را ملزم به ابتکار یا پیشبرد این مسیر نمی‌بیند؛ با وجود آن‌که تجربه طولانی‌اش در کمیسیون مالی و بودجه، امکان شناخت دقیق از حاشیه‌های موجود در بودجه و توان تأمین بیش از ۲۵۰ میلیون دلار از طریق کاهش هزینه‌های غیرضروری ــ هرچند در شرایط عادی لازم ــ برای پاسخ به یک نیاز استثنایی ناشی از جنگ را در اختیارش قرار می‌دهد.

همچنین بدیهی است که او از ارقام اختصاص‌یافته در سی‌وسومین سال فعالیت وزارت و صندوق آوارگان ــ «ناودانی» که هنوز بسته نشده ــ آگاه است و نیز از بودجه‌های موسوم به «آسفالت انتخاباتی» در وزارت راه که قرار است بر اساس برنامه‌ای سیاسی و در راستای منافع نیروهای سیاسی در سال انتخابات پارلمانی هزینه شود، اطلاع دارد. افزون بر این، بعید نیست که او بندهای مربوط به سفرها، مأموریت‌ها و دیگر هزینه‌های قابل کاهش یا حذف ــ دست‌کم برای یک بار ــ را مطالعه کرده باشد؛ هزینه‌هایی که می‌توانست برای کاهش رنج حدود نیم میلیون شهروندی که در پی جنگ رژیم اسرائیل با بحران شدیدی روبه‌رو هستند، به کار گرفته شود.

در نهایت، پس از مرور مواضع شمار زیادی از شخصیت‌های سیاسی و پارلمانی، از جمله رهبران و نمایندگان جنبش امل و حزب‌الله، پرسش محوری که در فضای سیاسی لبنان مطرح شده، ناظر به نقش نبیه بری است: آیا رئیس مجلس نمایندگان لبنان در برابر این تعلل و فشارهای خارجی، برای واداشتن دولت و وزیر دارایی به آغاز فوری بازسازی وارد عمل خواهد شد؟ پرسشی که پاسخ آن می‌تواند بر آینده بازسازی جنوب و نیز بر آینده سیاسی نبیه بری در معادلات پیش‌رو تأثیرگذار باشد.

.

بن‌بست بازسازی لبنان؛ فشار خارجی علیه مقاومت و انفعال داخلی

.....................

پایان پیام

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha