به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ نهاد حقوق بشری «رواداری» در گزارشی تازه اعلام کرد که طالبان پس از بازگشت به قدرت در سال ۱۴۰۰، حقوق شیعیان اسماعیلی را به طور سیستماتیک و هدفمند نقض کردهاند. این اقدامات شامل آزار مذهبی، اجبار به تغییر مذهب و محدودیتهای گسترده است که میتواند مصداق جنایت علیه بشریت باشد.
این گزارش که بر اساس مصاحبههای عمیق با اعضای جامعه اسماعیلی تهیه شده، نشان میدهد که در چهار سال گذشته، طالبان شیعیان اسماعیلی را از مشارکت سیاسی، اداری و اجتماعی محروم کرده و برای سرکوب هویت مذهبی و فرهنگی آنان تلاش کردهاند. به ویژه در استان بدخشان، طالبان آموزش فقه حنفی را بر کودکان اسماعیلی اجباری کردهاند و با تکفیر علنی، تهدید به قتل، بازداشت، شکنجه و فشارهای سازمانیافته، بسیاری را وادار به ترک مذهب و پذیرش مذهب خود کردهاند.
بر اساس یافتههای رواداری، دستکم ۳۰۰ شیعه اسماعیلی در بدخشان مجبور به تغییر مذهب شدهاند. خانوادههایی که با ارسال فرزندان به مدارس دینی طالبان مخالفت کردهاند، با جریمههای سنگین نقدی، شکنجه و تهدید به آتش زدن خانهها روبرو شدهاند. طالبان همچنین ازدواج با خانوادههای اسماعیلی را ممنوع کرده، ازدواجهای موجود را فسخ کرده و مردم را از خوردن غذای ذبحشده توسط آنان منع کردهاند.
این سیاستها باعث افزایش ترس از ابراز هویت مذهبی شده است؛ یکی از مصاحبهشوندگان گفته است: «در جامعهای که نان اسماعیلیان را حرام میدانند و آنان را کافر میخوانند، چگونه میتوان آزادانه هویت مذهبی را ابراز کرد؟» بسیاری در سفر به مناطق دیگر، مذهب خود را پنهان میکنند تا از تبعیض و تحقیر در امان بمانند.
این گزارش همچنین به محدودیتهای شدید بر مناسک مذهبی، قتلهای فراقضایی (دستکم چهار مورد)، آوارگی اجباری از استانهای بدخشان و بغلان، غصب اموال و بررسی ناعادلانه پروندهها در دادگاههای طالبان بر اساس فقه حنفی اشاره دارد.
رواداری از طالبان خواسته به تعهدات بینالمللی پایبند باشد و از جامعه جهانی خواسته اقدامات مؤثری برای جلوگیری از این سرکوب انجام دهد.
پیشتر ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، نیز به نقض حقوق شیعیان اسماعیلی و اجبار دهها نفر به تغییر مذهب اشاره کرده بود. گزارشهای یوناما و عفو بینالملل نیز فشار بر اقلیتهای مذهبی، از جمله اسماعیلیان، را تأیید کردهاند.
این وضعیت، نگرانیهای گستردهای درباره آزادی مذهب در افغانستان ایجاد کرده و نیاز به توجه فوری نهادهای حقوق بشری و مذهبی داخلی و بینالمللی را برجسته میسازد.
نظر شما