به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ به گزارش برنامه جهانی غذا (WFP)، افغانستان در سالهای اخیر با بحرانی چندلایه دستوپنجه نرم میکند؛ بحرانی که بیشترین قربانیان آن زنان و کودکان هستند.
این نهاد اعلام کرده است که چهار میلیون و ۶۰۰ هزار مادر و کودک در کشور دچار سوءتغذیهاند؛ از این میان، سه میلیون و ۵۰۰ هزار کودک زیر پنج سال و بیش از یک میلیون مادر باردار و شیرده نیاز فوری به درمانهای نجاتبخش دارند.
بر اساس این گزارش، دوسوم خانوادههای تحت سرپرستی زنان توانایی تأمین غذای روزانه را ندارند.
در کنار خشکسالیها، سیلابها و تغییرات شدید اقلیمی، محدودیتهای اعمالشده علیه زنان و دختران _ از منع آموزش و کار گرفته تا محدودیت رفتوآمد _ سبب شده است دسترسی آنان به کمکهای حیاتی بیش از پیش دشوار شود.
برنامه جهانی غذا هشدار داده است که به دلیل کمبود بودجه، بسیاری از مادران و کودکان از دریافت کمکهای حیاتی محروم ماندهاند.
این نهاد میگوید برای ادامه روند امدادرسانی تا پایان سال ۲۰۲۵ میلادی به ۶۵۰ میلیون دلار نیاز دارد.
سازمان ملل نیز پیشتر اعلام کرده بود افغانستان در میان ۱۵ کشور با بالاترین نرخ سوءتغذیه کودکان قرار دارد و دستکم چهار زن از هر ده زن افغانستانی با سوءتغذیه مواجهاند.
اما در کنار این هشدارهای بینالمللی، آگاهان داخلی تأکید میکنند که ریشه بحران تنها در نبود کمک خارجی نیست.
سیاستهای طالبان، از یکسو با حذف زنان از عرصههای آموزشی و کاری، و از سوی دیگر با بیتوجهی به زیرساختهای اقتصادی و کشاورزی، عملاً جامعه افغانستان را در چرخه فقر و گرسنگی گرفتار کرده است.
به باور برخی آگاهان، وقتی حکومتی نیمی از جمعیت یعنی زنان را از فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی کنار میگذارد، طبیعی است که بحران معیشتی و سوءتغذیه در کشور تعمیق یابد.
آنچه طالبان «استقلال» مینامند، در عمل برای مردم چیزی جز «گرسنگی» و «وابستگی بیشتر به کمکهای خارجی» به همراه نداشته است.
...
پایان پیام/
نظر شما