شعرخوانی انگلیسی در مراسم بزرگداشت شهدای مقاومت: قاتلان شهید، ملتی را شعله‌ور کردند + صوت و متن و ترجمه

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در مراسم بزرگداشت نخستین سالگرد شهادت سید حسن نصرالله و دیگر شهدای اسلام که با حضور طلاب و دانشجویان انگلیسی‌زبان در قم برگزار شد، یکی از برنامه‌های اصلی، اجرای شعر حماسی و پرشور به زبان انگلیسی بود که با استقبال حضار مواجه شد.

شاعر در این اثر هنری، با اشاره به اینکه یک سال از شهادت گذشته اما طبل مقاومت همچنان می‌کوبد، به قاتلان شهید چنین خطاب کرد: «شما به جسم او ضربه زدید، اما نمی‌توانید شعله [آرمانش] را بکشید؛ شما شهید را به خاک سپردید، اما نامش برمی‌خیزد».

در این شعر با تأکید بر اینکه خون شهیدان، زمین را برای رویش‌های جدید آماده می‌کند، آمده است: «هر قطره از خون او، زمین را به عرصه ادعایی [برای انتقام] بدل می‌کند؛ آتشی در قلب‌های ماست که شما هرگز نمی‌توانید آن را مهار کنید، چرا که خون او در رگ‌های ما جاری است».

این قطعه ادبی با اشاره به اینکه دشمنان با به شهادت رساندن رهبران مقاومت به اهداف خود نرسیدند، تصریح می‌کند: «شما مردی را به قتل رساندید، اما ملتی را شعله‌ور ساختید. شهادت او یک جرقه بود، اما شعله‌ها اکنون برافروخته‌اند. شما به ما تاریکی دادید و ما با نور پاسخ می‌دهیم».

شاعر در ادامه، مقاومت را جریانی توقف‌ناپذیر توصیف کرده و می‌گوید: «مقاومت ادامه دارد... در خیابان‌ها می‌سوزد، در شعارها ریشه می‌دواند و در تپش‌ها می‌کوبد. با ترور شما خاموش نخواهد شد». «امپراتوری شما در حال لرزیدن است و از درون فرو می‌پاشد... مردم در حال قیام هستند و تسلیم نخواهند شد».

در بخش دیگری از این شعرخوانی، به پیام مقاومت برای رژیم صهیونیستی و اربابش آمریکا اشاره و تأکید شد: «این پیامی از سوی تمام مسلمانان جهان است. بله، شما رهبر ما را کشتید، اما ما همچنان بدون ترس، استوار ایستاده‌ایم. در این مسیر، میلیون‌ها نفر دیگر برخواهند خاست، چرا که خون شهید تنها تکثیر می‌شود». «ما را تروریست، بنیادگرا یا هر چه می‌خواهید بنامید... اما ما کسانی هستیم که هرگز حسین(ع) را رها نخواهیم کرد».

این شعر حماسی با این وعده پایان یافت که پایان امپراتوری ظلم، نام شهیدان مقاومت را بر خود خواهد داشت: «شما او را با بمب کشتید، اما در هدف خود شکست خوردید، چرا که روح او بی‌شمار در شعله‌های ما باز زاییده شده است. پایان امپراتوری شما، نام او را حمل خواهد کرد».

Poet and Performer

The sources introduce the performer as Brother Muhib from the United States of America. He is invited to the stage to present an "artistic piece of poetry". He mentions that one of the poems he recites is a piece he wrote himself last year on the martyrdom of Sayyid Hasan Nasrallah, which he considers one of the "most raw" and "best" pieces he has ever written.

Full Text of the Poem

Here is the complete text of the poetry recited by Brother Muhib at the event. The performance consisted of two main parts: a new poem and a reprise of a poem written the previous year.

Part 1: The Resistance Continues

I'm gonna say this with my chest, stand on ten toes. Chains may rattle but they cannot bind, The vision he carried still sharpens the mind. True faith and courage is what he defined, he redefined. He walked with the truth and the truth does not lie, The banner he lifted still cuts through the sky. The oppressor may laugh but justice won't die. Rest in peace, may your soul fly high.

Mountains may tremble but faith will not break, From ashes of loss, new dawns we will make. His name is a river, a path in its wake, The resistance continues, unbroken, unslaked. His courage, a torch, eternally named, Sayyid Hasan lives on, in hearts unashamed. They thought by silencing him, the fire would fail, But the people remember, the promise was made.

They strike at the body, but cannot kill the flame, They bury the martyr, but rises his name. Each drop of his blood turns the earth into claim, A fire in our hearts you could never tame, ‘Cause his blood runs through our veins.

One year has passed, the drum still resounds, The voice of the fallen still shakes the grounds. In every oppressed heart, his echoes are found. We march for his vision, we march for his stand, We build with his courage, with unbroken hands. No tyrant can conquer a people's demands.

The resistance continues, it grows and it spreads, It's written in stories and whispers and threads. It rises in songs, and the fearless have said: The oppressor may thunder, the weapons may roar, But the will of the people is stronger than war. His spirit unlocks every unbroken door. With every missile you fire, we fire one more.

From ashes of loss, we kindle the fire, From the silence of night, we summon the light. The dawn is coming into sight, Every day and every night, All you do is prove him right. You can cage the body but never the soul, A people united is finally whole. This pledge is our struggle, our sacred decree.

There’s one thing I can guarantee: The soil bears witness, the stones bear the weight, Their blood is a bridge to the people's own fate. The memory fuels us, a tyrant’s end date. Soon will come the fall of the state, Every sign of them on earth will abate. If you think I'm burning with hate? Great.

And so we remember, not only to mourn, But to vow in his honor, new worlds to be born. The seeds that he planted still break through the thorn. Sayyid Hasan lives on, in the march of the crowd, In the hearts of every Mo’min, tall and proud. In voices unbroken, defiant and loud, In prayers that rise, in heads that rise unbowed. The resistance he built is a force that will last, No power can end the cause of Allah. More than a movement, a river unbroken, It will turn, it will bend.

So rise with his memory, a spirit alive, The struggle he carried will always survive. The spirit of Nasrallah will always revive. Whisper on a ventilator, suicidal dream, Still got Trump on a respirator, Free Palestine like a bomb from a detonator. You murdered with bombs in a silent room, But his death lit a fire that deafens the gloom. Your hands shake with blood, but the people have bloomed, You struck in the dark, but the world can now see, Your cruelty only makes our will more free. You build terrorist shackles, our will is the key. You build up your prisons, you sharpen your knives, But you cannot dismantle a million lives. His voice is reborn every time one survives.

You thought with his grave, the story would end, But martyrs are seeds, they break and they bend. They rise to the heavens, they coil, they ascend. Your empire is trembling, it rots from within, Your lies can't conceal the weight of your sin. The people are rising and they will not give in.

One year has passed, but the rage has not died, The blood you have spilled is the blood you can't hide. His memory is fire, it scorches your name, Your towers of power collapse in their shame. You murdered a man, but a nation you inflame. His death was a spark, but the blazes are bright, You gave us darkness, we answer with light. The struggle continues, the people still fight. The resistance continues, it burns in the streets, It roots in the chants, it pounds in the beats. It will not be silenced by your terror retreats.

You killed him with bombs but failed in your aim, For his spirit is countless, reborn in our flame. The end of your empire will carry his name.

Part 2: Reprise of a Poem for the Martyr

Never thought this day would come, One look in his eyes, the enemy would run. The man who was the symbol of hope, He brought us all together with his rope. A symbol of strength across the globe, A symbol of resilience across the globe.

Hearts are heavy knowing you're gone already, But I promise your legacy we will carry. A man of faith, you fulfilled your promise to God, You fulfilled your promise to Allah, You fulfilled your promise through your love to Aba Abdillah. Losing you was one of the biggest blows we could take, Your loss has made our back break. But this sacrifice will not go to waste, And this is the last take.

And to Israel and its pathetic master America, This is a message from all the Muslims across the globe. Yes, you killed our leader. We still stand tall with no fear. On this path, a million more will rise, For a martyr's blood only multiplies. The world can see through your pathetic lies, Don't be fooled by the suits and the ties. Through martyrdom, we welcome ours, Whereas you will be begging even after your last pathetic breath. You don't know what you have done in depth, But you will when the soldiers of Allah come for your head. You will be torn shred to shred, When we do to you what you have done to us, When we remember you the way you remembered us, When we torture you the way you tortured us. And we will not stop till the last one of you is dead.

Your sword has been withdrawn, Around the world, your sword has been withdrawn. If you think by killing our leader faith is gone, You're so wrong. His light continues to shine always, until the end of time. If you think by killing our leader we will go down silent, It couldn't be more violent. Call us what you want, Call us terrorist, call us fundamentalist, call us what you want. And kill us, find us on all the fronts, But we are the ones that will never abandon Husayn.

معرفی شاعر و خواننده شعر

منابع، خواننده شعر را «برادر محب» (Brother Muhib) از ایالات متحده آمریکا معرفی می‌کنند. از او دعوت می‌شود تا برای اجرای یک «قطعه هنری شعر» به روی صحنه بیاید. خود او نیز اشاره می‌کند که یکی از اشعاری که می‌خواند، قطعه‌ای است که سال گذشته در وصف شهادت سید حسن نصرالله سروده و آن را یکی از «خالصانه‌ترین» و «بهترین» قطعاتی می‌داند که تا به حال نوشته است.

متن کامل شعر

در ادامه، متن کامل شعر اجرا شده توسط برادر محب ارائه می‌گردد. این اجرا شامل دو بخش اصلی بود: یک شعر جدید و بازخوانی شعری که سال گذشته سروده شده بود.

بخش اول: مقاومت ادامه دارد

این را با تمام وجود می‌گویم، محکم و استوار. زنجیرها شاید به صدا درآیند، اما نمی‌توانند به بند بکشند، بصیرتی که او داشت، هنوز ذهن‌ها را تیز می‌کند. ایمان حقیقی و شجاعت، چیزی بود که او تعریف کرد، بازتعریف کرد. او با حقیقت گام برداشت و حقیقت دروغ نمی‌گوید، پرچمی که او برافراشت، هنوز آسمان را می‌شکافد. ستمگر شاید بخندد، اما عدالت نخواهد مرد. در آرامش بیارام، روحت پرواز کنان بلند باد.

کوه‌ها شاید بلرزند، اما ایمان نخواهد شکست، از خاکستر فقدان، سپیده‌دم‌های نو خواهیم ساخت. نامش رودی است، مسیری در پی خود، مقاومت ادامه دارد، نشکسته و سیراب‌نشدنی. شجاعتش مشعلی، تا ابد نامدار، سید حسن زنده است، در قلب‌های بی‌شرم. پنداشتند با خاموش کردنش، آتش فرو می‌نشیند، اما مردم به یاد دارند، آن عهد بسته شده بود.

شما به جسم او ضربه زدید، اما نمی‌توانید شعله [آرمانش] را بکشید، شما شهید را به خاک سپردید، اما نامش برمی‌خیزد. هر قطره از خون او، زمین را به عرصه ادعایی [برای انتقام] بدل می‌کند، آتشی در قلب‌های ماست که شما هرگز نمی‌توانید آن را مهار کنید، چرا که خون او در رگ‌های ما جاری است.

یک سال گذشت، طبل همچنان می‌کوبد، صدای آنکه افتاد، هنوز زمین را می‌لرزاند. در هر قلب ستمدیده‌ای، پژواک او یافت می‌شود. ما برای بصیرت او راهپیمایی می‌کنیم، برای ایستادگی‌اش راهپیمایی می‌کنیم، ما با شجاعت او می‌سازیم، با دستان نشکسته. هیچ خودکامه‌ای نمی‌تواند بر خواسته‌های یک ملت چیره شود.

مقاومت ادامه دارد، می‌روید و می‌گسترد، در داستان‌ها و نجواها و رشته‌ها نوشته شده است. در سرودها برمی‌خیزد، و بی‌باکان گفته‌اند: ستمگر شاید بغرد، سلاح‌ها شاید غرش کنند، اما اراده مردم از جنگ قوی‌تر است. روح او هر درِ نشکسته‌ای را می‌گشاید. با هر موشکی که شما شلیک می‌کنید، ما یکی بیشتر شلیک می‌کنیم.

از خاکستر فقدان، آتش می‌افروزیم، از سکوت شب، نور را فرامی‌خوانیم. سپیده‌دم در حال نمایان شدن است، هر روز و هر شب، تمام کاری که می‌کنید این است که حقانیت او را ثابت می‌کنید. می‌توانید جسم را در قفس کنید، اما روح را هرگز. این عهد، مبارزه ماست، فرمان مقدس ماست.

یک چیز را می‌توانم تضمین کنم: خاک شهادت می‌دهد، سنگ‌ها سنگینی را تحمل می‌کنند. خون آن‌ها پلی است به سوی سرنوشت خود مردم. خاطره، سوخت ماست، تاریخ پایان یک خودکامه. به زودی سقوط حکومت فرا خواهد رسید، هر نشانی از آن‌ها بر روی زمین محو خواهد شد. اگر فکر می‌کنی از نفرت می‌سوزم؟ عالی است.

و این‌گونه به یاد می‌آوریم، نه فقط برای سوگواری، بلکه تا به افتخار او عهد بندیم که دنیاهایی نو زاده شوند. بذرهایی که او کاشت، هنوز از میان خارها می‌شکفند. سید حسن زنده است، در راهپیمایی جمعیت، در قلب‌های هر مؤمنی، بلند و سربلند. در صداهای نشکسته، سرکش و رسا، و در دعاهایی که برمی‌خیزند، در سرهایی که سرفراز برمی‌خیزند. مقاومتی که او ساخت، نیرویی است که دوام خواهد آورد، هیچ قدرتی نمی‌تواند راه خدا را پایان دهد. بیش از یک جنبش، رودی است نشکسته، خواهد چرخید، خواهد خمید.

پس با یاد او برخیز، روحی زنده، مبارزه‌ای که او به دوش کشید، همیشه زنده خواهد ماند. روح نصرالله همیشه احیا خواهد شد. نجوایی بر دستگاه تنفس مصنوعی، رؤیایی خودکشی‌وار، هنوز ترامپ را بر دستگاه تنفس مصنوعی نگه داشته‌ایم، فلسطین را آزاد کن، مانند بمبی از یک چاشنی. شما با بمب‌ها در اتاقی ساکت به قتل رساندید، اما مرگ او آتشی برافروخت که تاریکی را کر می‌کند. دستانتان به خون آلوده است، اما مردم شکوفا شده‌اند، شما در تاریکی ضربه زدید، اما جهان اکنون می‌تواند ببیند، قساوت شما تنها اراده ما را آزادتر می‌کند. شما غل و زنجیر تروریستی می‌سازید، اراده ما کلید است. زندان‌هایتان را می‌سازید، چاقوهایتان را تیز می‌کنید، اما نمی‌توانید یک میلیون زندگی را از هم بپاشید. صدای او هر بار که کسی زنده می‌ماند، باز زاده می‌شود.

پنداشتید با مزار او، داستان به پایان می‌رسد، اما شهیدان بذرند، می‌شکنند و خم می‌شوند. آن‌ها به آسمان‌ها برمی‌خیزند، می‌پیچند، صعود می‌کنند. امپراتوری شما در حال لرزیدن است، از درون می‌پوسد، دروغ‌هایتان نمی‌تواند سنگینی گناهتان را پنهان کند. مردم در حال قیام هستند و تسلیم نخواهند شد.

یک سال گذشت، اما خشم نمرده است، خونی که ریخته‌اید، خونی است که نمی‌توانید پنهان کنید. یاد او آتش است، نامتان را می‌سوزاند. برج‌های قدرتتان در شرم خود فرو می‌ریزند. شما مردی را به قتل رساندید، اما ملتی را شعله‌ور ساختید. مرگ او یک جرقه بود، اما شعله‌ها اکنون برافروخته‌اند. شما به ما تاریکی دادید و ما با نور پاسخ می‌دهیم. مبارزه ادامه دارد، مردم هنوز می‌جنگند. مقاومت ادامه دارد، در خیابان‌ها می‌سوزد، در شعارها ریشه می‌دواند، در تپش‌ها می‌کوبد. با عقب‌نشینی‌های تروریستی شما خاموش نخواهد شد.

شما او را با بمب کشتید، اما در هدف خود شکست خوردید، چرا که روح او بی‌شمار در شعله‌های ما باز زاییده شده است. پایان امپراتوری شما، نام او را حمل خواهد کرد.

بخش دوم: بازخوانی شعری برای شهید

هرگز فکر نمی‌کردم این روز بیاید، با یک نگاه در چشمانش، دشمن می‌گریخت. مردی که نماد امید بود، او همه ما را با ریسمان خود گرد هم آورد. نماد قدرت در سراسر جهان، نماد استقامت در سراسر جهان.

قلب‌ها سنگین‌اند از دانستن اینکه تو دیگر رفته‌ای، اما قول می‌دهم میراثت را به دوش خواهیم کشید. مرد ایمان، تو به عهدت با خدا وفا کردی، تو به عهدت با الله وفا کردی، تو به عهدت از طریق عشقت به اباعبدالله وفا کردی. از دست دادن تو یکی از بزرگ‌ترین ضربه‌هایی بود که می‌توانستیم بخوریم، فقدان تو کمر ما را شکسته است. اما این فداکاری به هدر نخواهد رفت، و این آخرین برداشت است.

و خطاب به اسرائیل و ارباب رقت‌انگیزش آمریکا، این پیامی از سوی تمام مسلمانان جهان است. بله، شما رهبر ما را کشتید. ما همچنان بدون ترس، استوار ایستاده‌ایم. در این مسیر، میلیون‌ها نفر دیگر برخواهند خاست، چرا که خون شهید تنها تکثیر می‌شود. جهان می‌تواند دروغ‌های رقت‌انگیز شما را ببیند، فریب کت و شلوارها و کراوات‌ها را نخورید. ما از طریق شهادت، به استقبال [سرنوشت] خود می‌رویم، در حالی که شما حتی پس از آخرین نفس رقت‌انگیزتان التماس خواهید کرد. شما نمی‌دانید در عمق چه کرده‌اید، اما خواهید فهمید، زمانی که سربازان خدا برای [گرفتن] سرتان بیایند. شما تکه تکه خواهید شد، زمانی که ما با شما همان کنیم که شما با ما کردید، زمانی که ما شما را به یاد آوریم، آن‌گونه که شما ما را به یاد آوردید، زمانی که ما شما را شکنجه دهیم، آن‌گونه که شما ما را شکنجه دادید. و ما متوقف نخواهیم شد تا زمانی که آخرین نفر از شما بمیرد.

شمشیر شما کشیده شده است، در سراسر جهان، شمشیر شما کشیده شده است. اگر فکر می‌کنید با کشتن رهبر ما ایمان از بین رفته است، بسیار در اشتباهید. نور او به درخشش ادامه می‌دهد، همیشه، تا پایان زمان. اگر فکر می‌کنید با کشتن رهبر ما خاموش خواهیم شد، [واکنش ما] نمی‌توانست خشن‌تر از این باشد. ما را هر چه می‌خواهید بنامید، ما را تروریست، بنیادگرا بنامید، هر چه می‌خواهید بنامید. و ما را بکشید، ما را در تمام جبهه‌ها بیابید، اما ما کسانی هستیم که هرگز حسین(ع) را رها نخواهیم کرد.

..............................

پایان پیام/