به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ زنان شیعه افغانستان مانند سایر زنان افغان، با روی کار آمدن مجدد طالبان به حاشیه رفتند و بسیاری از زنان شاغل بیکار شدند، اما تعدادی از آنها با وجود سختیهای فراوان به فعالیتهای اقتصادی خود ادامه میدهند.
طلاهای خود را فروختم و مغازه باز کردم
تمنا قربانی، یکی از زنان شیعه در استان بامیان است که مدت دو ماه میشود با فروختن طلاهای خود و قرض گرفتن از دوستانش، با ۱۰۰ هزار افغانی مغازهای در بازار بامیان راهاندازی کرده است.
خانم قربانی که از زنان شیعه بیسرپرست است، به خبرنگار ابنا گفت: تا دو سال پیش در یکی از مؤسسات داخلی، در حوزه سوادآموزی فعالیت داشتم که این مؤسسه از سوی یونیسف و سازمانهای بینالمللی حمایت مالی میشد و از این طریق تا حدودی توانستم با خریدن طلا پساندازی جمع کنم.
او در ادامه بیان کرد: دو سال بیکار بودم، بسیار تلاش کردم تا شغلی پیدا کنم، اما موفق نشدم، زیرا شرایط اشتغال برای زنان و دختران به شدت سخت شده است، در نهایت مجبور شدم طلای خود را بفروشم و مقداری پول با کمک دوستانم تهیه کردم و مغازهای باز کردم تا بتوانم به فعالیتهای اقتصادی ادامه دهم.
این خانم شیعه در ادامه ابراز امیدواری کرد که بتواند بدون موانع به فعالیتهای خود ادامه دهد و بازار کسبوکار او رونق بگیرد؛ هرچند که قدرت خرید خانوادهها به شدت افت کرده است.
خانم قربانی افزود: نظارت ماموران امر به معروف و نهی از منکر امارت اسلامی بیشتر از مغازههایی صورت میگیرد که توسط زنان مدیریت میشود و این چالشی سر راه ما است و امیدوار هستم که با وجود این مشکل بتوانم به شغل جدید خود بدون موانع و به دور از استرس ادامه دهم.
سختگیری طالبان بر زنان شاغل، دلیل تعطیلی کسبوکار آنان
از سوی هم، راضیه عبداللهی یکی از دیگری از زنانی است که در یکی از پاساژهای منطقه برچی در غرب کابل مغازه دارد.
او میگوید بازار خرید در داخل کابل و خصوصا منطقه شیعهنشین برچی چندان رونق ندارد و فروش ما بیشتر به خارج کشور است، یعنی از خارج افغانستان سفارش دریافت میکنیم و لباس را انتقال میدهیم. خانوادههای افغان در برخی از کشورها مشتری دائمی ما شدند و با قیمت مناسب خریداری میکنند.
او با اشاره به وضعیت اشتغال زنان در بازار افزود که هیچ چیزی مثل قبل از چهار سال نیست و از صنایع دستی و تولیدیهای زنان حمایت چندانی صورت نمیگیرد، اما در حد امکان، زنان به امید فردای بهتر به فعالیتهای اقتصادیشان ادامه میدهند.
وی همچنان در ادامه ابراز داشت: حضور زنان شاغل در بازار به شدت کاهش یافته است و دلیل آن کم شدن کسبوکار و همچنین سختگیریها از سوی امارت اسلامی است و این دو چالش عمده، باعث شده که بسیاری از زنان فعال کسبوکارشان را تعطیل کنند.
سازمانهای بینالمللی فقط شعار حمایت از زنان میدهند
راضیه عبداللهی در خصوص عدم حمایت از زنان شاغل در بازار کسبوکار اظهار کرد: سازمانهای بینالمللی در چهار سال اخیر فقط شعار دادهاند، اما مردم و به خصوص زنان عملکردی از آنها ندیدهاند. اگر هم دیده باشند، شاید محدود باشد اما آنچه را اعلام میکنند، از نظر ما حقیقت ندارد. سعی دارند که حضورشان را توجیه کنند و شاید هم بودجه شان را در جاهای دیگر مصرف می کنند اما به نام زنان تمام میشود.
او گفت: ما توقع داریم وقتی که ارگانهای مربوط به سازمان ملل حرف از حمایت اقتصادی از زنان و کسب و کار آنها میزنند، در عمل پیاده کنند، تحقیق کنند که کجاها بیشتر زنان فعال هستند و برنامهریزی کنند که از چه نوع کسبوکار زنان حمایت کنند تا وضعیت عمومی خانوادهها با بحران بیشتر اقتصادی موجه نشود.
سازمان ملل: حمایت از ۶۱۰ کسبوکار مربوط به زنان افغانستانی
این در حالی است که برنامه توسعه سازمان مللمتحد با ارایه گزارش جدیدی آمار داده است که این برنامه در یک سال گذشته از ۶۱۰ نوع کسبوکار کوچک و متوسط که توسط زنان مدیریت میشوند، حمایت کرده است.
گزارش این نهاد سازمان ملل مربوط به روز دوشنبه (۲۲ اردیبهشت) تحت عنوان «تابآوری و فرصتها» منتشر شده است. بر اساس این گزارش، با وجود محدودیتهای شدید حکومت طالبان، زنان افغانستان همچنان به راهاندازی و رشد کسبوکارهای خود ادامه میدهند.
به گفته این گزارش، کسبوکارهای زنان در شرایط کنونی، به منبع اصلی درآمد برای بسیاری از زنان و خانوادههای آنها تبدیل شده است.
در گزارش آمده است که با کاهش هفت درصدی اشتغال زنان در سال ۲۰۲۴ و گسترش محدودیتهای طالبان در موارد مختلف، کسبوکارهای زنان به یکی از معدود گزینههای قابل اتکا برای تامین درآمد خانوادهها تبدیل شده است.
یافتههای این گزارش نشان میدهد که ۳۰ درصد از صاحبان مشاغل گفتند که از سوی طالبان تحت نظارت قرار گرفتهاند. این نظارت شامل بررسی پوشش زنان، جداسازی محل کار زنان و مردان و در برخی موارد بررسی ظاهر مردان نیز بوده است.
....................
پایان پیام/
نظر شما