به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ درام تاریخی «فلسطین ۳۶» (Palestine 36) ساخته آن ماری جَعریر، که روایتگر قیام فلسطینیها علیه استعمار بریتانیا در سال ۱۹۳۶ است. طبق اعلام وزارت فرهنگ فلسطین این اثر سینمایی که توانسته در جشنوارههای مختلفی اثر برگزیده و شایسته تقدیر شود، بهعنوان نماینده رسمی این کشور برای رقابت در بخش فیلم بینالمللی اسکار ۲۰۲۵ معرفی شده است.
جاناتان کوک (Jonathan Cook) که نویسنده بریتانیایی و روزنامهنگار آزاد است در وبسایت میدل ایست آی، در خصوص این اثر تاریخی نوشت:
«فلسطین ۳۶» یادآور الگوی جنایات جنگی منزجرکننده رژیم صهیونیستی در غزه است که توسط امپراتوری بریتانیایی پایهریزی شد؛ امپراتوری که فلسطینیها سعی کردند و نتوانستند بر ظلم آن غلبه کنند.
چنانچه میخواهید تعارض میان ادعاهای واهی حقوق بشری انگلیس و حمایت آن از نسلکشی در غزه را بهتر درک کنید شما را به دیدن فیلم فلسطین ۳۶ دعوت میکنم.
این فیلم به دوره کنونی تاریخ نمیپردازد بلکه آن ماری جاسر فیلمساز برجسته فلسطینی با بینشی عمیق و مبتنی بر واقعیت ریشههای فجایع دو سال گذشته در غزه را بازنمایی میکند. فیلمی که بر خلاف رویه همیشگی هالیود، با بودجهای قابل توجه و نقشآفرینی بازیگران سرشناس غربی روی پرده نقرهای رفته است.
فلسطین ۳۶ به روایت خیزش فلسطینیان در سال ۱۹۳۶ میلادی علیه بریتانیا که در آن زمان قیمومت این منطقه را برعهده داشت، میپردازد. قیامی نه صرفاً علیه ظلم، ستم و خشونت بریتانیا، بلکه نقش این کشور در زمینهسازی ایجاد دولتی برای مهاجران عمدتاً یهودی در آن زمان علت اصلی ایجاد این خیزش بود.
مقامات بریتانیایی در پی آن بودند تا با اخراج مردمانی که خود از آنها متنفر بودند، زمینه را برای ایجاد یک دولت یهودی به عنوان بازوی امپریالیسم در منطقه فراهم سازند. در واقع امپراطوری فرسوده بریتانیا به دنبال ایجاد پایگاه برون مرزی یهودی برای استمرار اقدامات استعماری خود بود.
.
.
مبارزه ضداستعماری
یکی از اولویتهای اصلی بریتانیا سرکوب ملیگرایی عربی بود که در پاسخ به حکومت استعماری بریتانیا و فرانسه، منطقه شامات را درنوردیده بود. ملیگرایی عربی یک تفکر سیاسی سکولار و وحدتبخش بود که میخواست بر مرزهای تحمیلی قدرتهای استعماری غلبه کند و هویت عربی را در تقابل با اشغال خارجی تقویت نماید. این جنبش عمیقاً ضداستعماری بود و همین زمینه خصومت این استعمارگران را با مسلمانان تقویت نمود.
اهمیت فلسطین در ملیگرایی عربی از آنجا اهمیت بیبدیلی مییافت که این سرزمین به عنوان سرپل جغرافیایی میان مهمترین کانونهای ملیگرایی عربی در آن زمان یعنی لبنان، سوریه و مصر بود این مسئله بریتانیا را برآن داشته بود تا به هرقیمتی صدای آزادیخواهی را در این منطقه خاموش کند. سطح سرکوب و خشونت تا آنجا بالا بود که مورخ فلسطینی رشید خالدی، تعداد سربازان بریتانیایی در فلسطین را بیش از مجموع سربازان این کشور در هند تخمین زده است. در ادامه این مسیر، خیزشهای با مقیاسی بزرگتر و سطولانیتر علیه استعمار رژیم صهیونیستی در سالهای ۱۹۸۷ و دوباره در سال ۲۰۰۰ شعلهور شد.
این همان داستانی است که «فلسطین ۳۶» روایت میکند؛ داستانی که هرگز به دانشآموزان بریتانیایی آموزش داده نمیشود و رسانههای بریتانیایی هرگز آن را به عنوان زمینهای برای جنایات امروز در فلسطین به حساب نمیآورند. به همین دلیل است که تماشاگران بریتانیایی فیلم احتمالاً نهتنها از میزان و ماهیت خشونت استعماری بریتانیا شوکه خواهند شد، بلکه در اثناء رویدادهای وحشیانهای که به تصویر کشیده شده است، آگاهی بیشتری از آنچه اکنون در غزه در حال رخ دادن است بدست خواهند آورد.
آموزش جنایات جنگی
فلسطین ۳۶ با فراست و دقت بینظیری نشان میدهد که ریشه جنایات رژیم صهیونیستی نشأت گرفته از ستمگری، تجاوزگری و توحش بریتانیا در آن زمان است. در این رابطه، یکی از شخصیتهای اصلی در فیلم، افسر بریتانیایی آردی وینگیت است با استفاده از جوخههای مجازات و شبهنظامیان یهودی حملات شبانه به روستاهای فلسطینی با هدف وحشت آفرینی را اجرا میکرد.
آموزشی که او به شبهنظامیان یهودی در استراتژی نظامی استعماری بریتانیا و جنگ ترکیبی ارائه داد، بعدها به عنوان کتاب راهنمای ارتش رژیم صهیونیستی خدمت کرد. باید خاطر نشان ساخت که جایگاه او در میان مقامات اشغالگر آنچنان بود که پس از مرگ وی، دیوید بن گوریون برای وی مراسم سوگواری برگزار کرد و متعاقب آن نیز تاکتیکها و راهبردهای نظامی وی به عنوان مفاد آموزشی در ارتش رژیم بکارگرفته شد.
فلسطین ۳۶، وینگیت را در حال ارتکاب جنایات جنگی روزمره نشان میدهد: استفاده از یک کودک فلسطینی به عنوان سپر انسانی؛ جمعآوری زنان و کودکان و قرار دادن آنان در یک اردوگاه روباز و سراسر محصور با سیمخاردار، محروم کردن آنان از آب در گرمای سوزان، آتشزدن محصولات فلسطینییان و منفجر کردن اتوبوسی از مردان فلسطینی که خودسرانه بازداشت کرده بود.
تماشای این فیلم و جنایاتی که به تصویر کشیده است، بخوبی نشان میدهد چرا حماس به یکباره در هفت اکتبر حمله گستردهای را علیه اشغالگران به اجرا درآورد.
تعصبات اعتقادی
این فیلم در راستای بازنمایی رویه مسیحیان صهیونیست، بخوبی نشان دهنده اقدامات وینگیت که دنبالهرو سنت دیرینه صهیونیستهای مسیحی همچون لرد بالفور با اعتقاد بر پیشگوییهای کتاب مقدس با «بازگرداندن» قوم یهود به سرزمین ادعایی اجدادیشان میباشد، است. اقدامات یادشده با هدف انسانیت زدایی از فلسطینیان و منکوب کردن آنان بوده است. رفتارهایی که امروزه سربازان رژیم صهیونیستی مرتکب شده و شبکههای اجتماعی بازتاب دهنده آنان هستند.
مسیر این تعصبات صهیونیستی، هنوز هم ادامه دارد چنان که استارمر، نخستوزیر بریتانیا همان نسخه بروز وینگیت، به عنوان یک سیاستمدار به نظر میرسد بدون شرمساری از تصمیم رژیم صهیونیستی برای محروم کردن مردم غزه، از جمله یک میلیون کودک از دسترسی به غذا، آب و برق دفاع کرد. او کسی است که با بیان اینکه «هیچ غیرنظامی که در مخاصمه مشارکت ندارد، در غزه یافت نمیشود.» از اسحاق هرتزوگ حمایت کرد.
درنهایت، ما نمیتوانیم برای درک ستمگری و تجاوزات بریتانیا در فلسطین و یا هرنقطه دیگر جهان به سرفصلهای آموزشی مدارس و مبانی رسانهها بنگریم؛ بلکه باید به صدای قربانیان خشونت گوش فرادهیم.
امیدواریم از اکران این فیلم در ایران حمایت ویژه شود تا قشر خاکستری نسبت به مسأله فلسطین بازنمایی مردم غرب از نسل کشی رژیم را ببینند!
.
....................
پایان پیام
نظر شما