خبرگزاری اهلبیت(ع) ابنا:
رهبر معظم انقلاب اسلامی در اولین روز سال جدید ۱۴۰۴ در دیدار با هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم، با اشاره به شکست دشمنان در دور کردن مردم از معنویات، ایام نخست امسال را متعلق به امیرالمؤمنین یعنی قله رفیع عدالت، تقوا و گذشت خواندند و گفتند: ملت ایران و ملت های مسلمان برای استفاده از درسهای حضرت علی(ع) به عنوان برترین انسانها بعد از پیامبر(ص)، به نهجالبلاغه مراجعه کنند و فعالان عرصه فرهنگی به مطالعه و آموزش این کتاب عظیم توجه ویژه داشته باشند.
توصیه حضرت آیتالله خامنهای به توجه و استفاده بیشتر از نهجالبلاغه در حالی صورت میگیرد که ایران و جهان اسلام خصوصا جوامع پیرو اهلبیت(ع) شرایط خطیر و حساسی را پشت سر میگذارنند.
با توجه به تأکیدات رهبر معظم انقلاب، خبرگزاری ابنا امسال اهتمام ویژهای به نشر آموزههای نهج البلاغه دارد. از این رو حجت الاسلام و المسلمین «محمد نمازی» استاد حوزه و پژوهشگر نهجالبلاغه در سلسله ویدیوهایی به تشریح جایگاه و معارف نهج البلاغه میپردازد.
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین.
سلسله جلسات انس و آشنایی با نهج البلاغه را انشاءالله با حکمت 252 ادامه میدهیم.
در آستانهی عید غدیر همهی ما در صدد این هستیم که این مناسبت را بزرگ بداریم. مناسبتی که امام تعیین شده و اهمیت امامت به مردم معرفی شده است. تعظیم امامت چیست و بزرگداشت مقام امام به چیست؟ در این حکمت توضیح داده شده است. توسل ما، زیارت ما، جشنهای ما، ایستگاههای صلواتی ما، همه وظیفه است، اما در این حکمت میفرماید که خداوند «فَرَضَ اللَّهُ الطَّاعَةَ تَعْظِیماً لِلْإِمَامَةِ» خداوند طاعت امام را به عنوان تعظیم امام واجب کرد، یعنی اگر کسی اطاعت نکند گویی آن کار مهم را انجام نداده است. لذا طاعت امام، تعظیم امام میشود.
حالا چگونه طاعت کنیم؟ حضرت در حکمت 147 میفرماید که به واسطهی علم است که «یَکْسِبُ الطَّاعَةَ»، به واسطهی علم و معرفت علم «یَکْسِبُ الطَّاعَةَ فِی حَیَاتِهِ وَ جَمِیلَ الْأُحْدُوثَةِ بَعْدَ وَفَاتِهِ»؛ اگر کسی به فرمایشات معصوم علم پیدا کند و آنها را اجرا کند و انجام دهد، این طاعت میشود. به واسطهی این در حیات انسان فردی مطیع میشود و بعد از آن هم نام نیکی از این شخص میماند. چرا؟ چون به گفتهی معصوم عمل کرده است.
لذا اگر هر کاری کنیم ولی اطاعت نکنیم این کار، تعظیم مقام امامت نیست. بسیاری از روایات که در مقام فضیلت امام هست شاید بیانگر این است که ما اهمیت امام و صفات والای او را بدانیم و وظیفهمان که اطاعت است را تشخیص دهیم.
نتیجهی اطاعت چیست؟ امیرالمومنین(ع) در خطبهی 156 فرمودند: «إِنْ أَطَعْتُمُونِی فَإِنِّی حَامِلُکُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ عَلَی سَبِیلِ الْجَنَّةِ» اگر از منِ امام اطاعت کنید، من شما را به راه بهشت خواهم برد. حضرت میفرمایند: ولو اینکه سخت باشد، ولو اینکه تلخیهایی داشته باشد. پس اطاعت لازم است، اطاعت علم میخواهد، علم هم از چه کسی؟ از کجا؟ از همین فرمایشات معصوم که در دسترسترین و شاید مهمترین آن، همین کتاب شریف نهج البلاغه باشد که انسان با علم به کلمات امام و اطاعت از دستورات امام، راه بهشت را توسط معصوم میرود. حضرت میفرماید: «إِنِّی حَامِلُکُمْ» یعنی من شما را برمیدارم و میبرم.
در این علمیابی و گرفتن علم از معصوم، حضرت در حکمت 147 موانعی را برمیشمرد. این موانع عبارت از این 4 مورد هستند. حضرت میفرمایند که من انسانهای باهوشی را پیدا میکنم، اما اینها دین را برای چه میخواهند؟ «مُسْتَعْمِلًا آلَةَ الدِّینِ لِلدُّنْیَا» اینها میخواهند علم دین را برای کسب دنیا به کار ببرند که ابزاری بیشتر نیست. با این نعمت میخواهند بر بقیهی بندگان، بزرگی کنند، با این برهانها میخواهند بر دوستان خدا بزرگی کنند. مقصود این است که حضرت میفرمایند که اینها علم من را نمیچشند. حضرت به سینهشان اشاره میکنند که: «هاهناه علما لعلما جمّا» اینجا علم انباشتهای است، این علم را به این گروه نمیدهم، چون مانع در آنها وجود دارد.
یا کسانی که «مُنْقَاداً لِحَمَلَةِ الْحَقِّ» بعضی هم مطیع حق هستند، اما حضرت میفرماید که بصیرت ندارند، با اولین شبههای دچار شک میشوند. گروه سوم کسانی هستند که مهارشان را به شهوت دادهاند و گروه چهارم ثروتاندوز هستند.
حضرت میفرماید که؛ اینها نمیتوانند پاسدار دین باشند و بیشتر به چارپایان شبیه هستند. لذا این چهار مانع باید برطرف شود تا ما علم امام و بعد از آن طاعت را کسب کنیم و بتوانیم مقام امام را تعظیم کنیم و غدیر را واقعاً پاس بداریم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
............................
پایان پیام/ 167
نظر شما