به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در روز سهشنبه ۲۰ آبانماه برابر با ۱۱ نوامبر، انتخابات پارلمانی عراق برگزار خواهد شد. به همین مناسبت، کانال تحولات عراق به معرفی لیستهای انتخاباتی میپردازد. در دومین قسمت، به معرفی ائتلاف دولت قانون (دولة القانون) میپردازیم.
ائتلاف دولت قانون را باید «ساختار یکپارچه تحت رهبری نوری المالکی» خواند! همین ائتلاف در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ نوری المالکی را به نخستوزیری رساند و در سال ۲۰۱۴ - بعد از مخالفت مرجعیت با تمدید نخستوزیری نوری المالکی - حیدر العبادی را به نخستوزیری انتخاب کرد.
این ائتلاف در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ دارای شمولیت و فراگیری بیشتری بود تا نوری المالکی را به نخستوزیری برساند؛ اما از سال ۲۰۱۸ بافت منسجمتری پیدا کرد و عملاً به یک حزب سیاسی شبیه شد که دارای انسجام نسبتا بالایی بوده و نوری المالکی به منزله یک رهبر کاریزماتیک اراده خود را میتواند در داخل این تشکیلات تنفیذ کند.
طی یک دهه اخیر، تقریباً هر کسی که با نوری المالکی به اختلاف خورد، به شکلی از این ائتلاف نیز کنار گذاشته شد! به همین علت، این ائتلاف را باید «قائم به فرد» و تابع محض نوری المالکی دانست.
به جز انتخابات ۲۰۱۸، در کلیه انتخاباتهای پارلمانی عراق این ائتلاف همواره در زمره دو ائتلاف برتر بیت شیعی قرار داشته است. در سال ۲۰۰۶ مهمترین ضلع از ائتلاف بزرگ شیعیان بود که حائز اکثریت شدند. در سال ۲۰۱۴ اول شد. در سال ۲۰۱۰ بعد از لیست فراطائفهای العراقیه (ایاد علاوی) در رتبه دوم قرار گرفت. در سال ۲۰۲۱ نیز بعد از جریان صدر، حائز رتبه دوم در داخل بیت شیعی شد.
در فضای سیاسی داخل عراق، نوری المالکی را متهم میکنند که عملا از طریق مهارت بالا در لابیگری سیاسی، «دولت سایه» تشکیل میدهد. در همین راستا حتی میتواند چهرههای مستقل را به مدار بازی خود بکشاند و فراتر از آن، ظرفیت نهادهای ذاتا غیرسیاسی و نهادهای فراحزبی را به استخدام منافع خود درآورد!
چالش مهم نوری المالکی، اتهام «نگرش کوتاهمدت» است. به عنوان نمونه، او در سال ۲۰۱۴ حیدر العبادی را به نخستوزیری رساند؛ اما خودش به مخالف بزرگ نخستوزیر تبدیل شد! یا در سال ۲۰۲۲ او بود که محمد شیاع السودانی را به نخستوزیری رساند؛ اما الآن به قطب انتخاباتی مخالف السودانی تبدیل شده است.
ائتلاف دولت قانون، خود را قطب مخالف تمدید نخستوزیری السودانی نشان میدهد و حتی در جریان انتخابات، رسانهها و چهرههای نزدیک به این ائتلاف دست به افشاگریها و اتهامزنیهای بزرگی زدند و مدعی شدند محمد شیاع السودانی، عالیه نصیف و... در دوره حکومت صدام، اعضای حزب بعث بودند!
قابل توجه است که در انتخابات فعلی، ۴ وزیر از کابینه دولت السودانی به عنوان نامزدهای مورد حمایت لیست دولت قانون در انتخابات حضور یافتهاند. این ۴ نفر عبارتند از:
حیان عبدالغنی، وزیر نفت
احمد مبرقع، وزیر ورزش و جوانان
زیاد علی فاضل، وزیر نفت
عباس جبر العلیاوی، وزیر کشاورزی
هواداران السودانی به این نکته اشاره میکنند که - به غیر از خود السودانی - تنها دو وزیر در لیست ائتلاف سازندگی و توسعه (به رهبری السودانی) حضور دارند؛ اما ۴ وزیر عضو لیست دولت قانون هستند. در ترکیب داخلی کابینه هیئت وزیران نیز از همان سال ۲۰۲۲، سهمیه نوری المالکی بیشتر از نخستوزیر بود. با این حال، نوری المالکی طی دو سال اخیر به منتقد و در ادامه مخالف السودانی تبدیل شده است! هواداران السودانی این را قرینهای میدانند که نوری المالکی به دنبال یک نخستوزیر تابع خود و تشکیل دولت سایه است و استقلال نخستوزیر باعث شده تا به منتقد و مخالف وی تبدیل شوند. افرادی مانند عالیه نصیف، محمد صیهود و... - که از دولت قانون جدا و به حمایت از السودانی روی آوردهاند - به این موضوع استناد میکنند.
از زمان تأسیس چهارچوب هماهنگی (الاطار التنسیقی)، نوری المالکی به مهمترین رکن این تشکیلات تبدیل شده و استراتژی سیاسی وی در دوره کنونی نیز تقویت حداکثری و انسجام اطار است.
منبع : کانال تحولات عراق
...........
پایان پیام/
نظر شما