جرعه‌ای از نهج البلاغه ۱۶/ از مصاحبت با افراد سست‌ رأی بپرهیز

خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ابنا:

رهبر معظم انقلاب اسلامی در اولین روز سال جدید ۱۴۰۴ در دیدار با هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم، با اشاره به شکست دشمنان در دور کردن مردم از معنویات، ایام نخست امسال را متعلق به امیرالمؤمنین یعنی قله رفیع عدالت، تقوا و گذشت خواندند و گفتند: ملت ایران و ملت های مسلمان برای استفاده از درس‌های حضرت علی(ع) به عنوان برترین انسان‌ها بعد از پیامبر(ص)، به نهج‌البلاغه مراجعه کنند و فعالان عرصه فرهنگی به مطالعه و آموزش این کتاب عظیم توجه ویژه داشته باشند.

توصیه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به توجه و استفاده بیشتر از نهج‌البلاغه در حالی صورت می‌گیرد که ایران و جهان اسلام خصوصا جوامع پیرو اهل‌بیت(ع) شرایط خطیر و حساسی را پشت سر می‌گذارنند.

با توجه به تأکیدات رهبر معظم انقلاب، خبرگزاری ابنا امسال اهتمام ویژه‌ای به نشر آموزه‌های نهج البلاغه دارد. از این رو حجت الاسلام و المسلمین «محمد نمازی» استاد حوزه و پژوهشگر نهج البلاغه در سلسله ویدیوهایی به تشریح جایگاه و معارف نهج البلاغه می‌پردازد.

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین

در ادامه‌ی نامه‌ی 69 نهج البلاغه، حضرت در نامه‌ خود به حارث همدانی می‌فرمایند: «وَ لَا تُحَدِّثِ النَّاسَ بِکُلِّ مَا سَمِعْتَ بِهِ فَکَفَی بِذَلِکَ کَذِباً» مبادا هر چه می‌شنوی مطرح کنی، مبادا هر چه به گوشت رسیده را بازگو کنی، این برای دروغ‌گویی تو بس است. این سخن همیشه ملاک است، مخصوصاً الان که فضاهای مجازی هم آمده که فرد یک چیزی را می‌بیند و می‌شنود و همان را برای بقیه می‌فرستد. حضرت می‌فرماید: «فَکَفَی بِذَلِکَ کَذِباً» این برای دروغ‌گویی تو کافی است که هر چه را شنیدی بازگو کنی و بگویی که فلان مطلب را «می‌گویند». همین «می‌گویند» گفتن و فرستادن، ذهن و فکر بقیه را درگیر می‌کند و وقتی تو نمی‌دانی و بدون بررسی و علم فرستادی، یعنی انسان نهایتاً دروغ‌گو می‌شود.

هر چه هم شنیدیم رد کنیم؟ نه. حضرت فرمود: «وَ لَا تَرُدَّ عَلَی النَّاسِ کُلَّ مَا حَدَّثُوکَ بِهِ» هر چه هم شنیدی رد نکن «فَکَفَی بِذَلِکَ جَهْلًا»، هر چه هم به تو گفتند و خبرش به تو رسید را رد کنی و بگویی که نه، نیست، چه کسی گفته است؟ این هم نشانه‌ی جهل تو است. ببینید که چقدر زیبا است؟ حضرت از هر دو طرف انسان را متعادل می‌کند.

حضرت در سفارشات بعدی می‌فرمایند: «وَ لَا تُضَیِّعَنَّ نِعْمَةً مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عِنْدَکَ» مبادا نعمتی از نعمت‌های خدا که به تو داده است را ضایع کنی. اگر سخنوری، اگر مالی داری، اگر امکانی داری، اگر سلامتی داری، همه‌ی این‌ها را در راه طاعت خدا به کار بگیر. «وَ لْیُرَ عَلَیْکَ أَثَرُ مَا أَنْعَمَ اللَّهُ بِهِ عَلَیْکَ» کاری کن که خدا اثر نعمت را در تو ببیند. برای نمونه خدا هوش و استعدادی به شما داده است، یک صدا یا سیمای خوبی به شما داده است، از همه‌ی این‌ها در راه خدا استفاده کن و دست بقیه را هم بگیر. یعنی بود و نبودش یک تفاوتی داشته باشد. حضرت می‌فرمایند: «وَ اعْلَمْ أَنَّ أَفْضَلَ الْمُؤْمِنِینَ أَفْضَلُهُمْ تَقْدِمَةً مِنْ نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ‏ وَ مَالِهِ» بهترین مؤمنان آن کسی است که جان، خاندان و مالش را در راه خدا پیشاپیش تقدیم کند. این ایثار و پیشقدم شدن در راه خدا و بذل و بخشش در راه او، بالاترین درجه مؤمنین است. بعد می‌فرمایند که این‌ها برای شما ذخیره می‌شود.

«وَ مَا تُؤَخِّرْهُ یَکُنْ لِغَیْرِکَ خَیْرُهُ» این‌ها را برای دیگران ذخیره نکن. بعد حضرت می‌فرمایند: «وَ احْذَرْ صَحَابَةَ مَنْ یَفِیلُ رَأْیُهُ وَ یُنْکَرُ عَمَلُهُ» بپرهیز از مصاحبت با کسی که رأی و اندیشه‌ی او سست است و اگر کسی عمل او را ببیند، انکار کند و آن را زشت بشمارد. چرا؟ «فَإِنَّ الصَّاحِبَ مُعْتَبَرٌ بِصَاحِبِهِ»؛ هر کسی را با همنشین او می‌سنجند. «تو اول بگو با کیان زیستی/ پس آنگه بگویم که تو کیستی»، با هر کسی نمی‌توان نشست و برخاست داشت.

پس در همین راستا می‌فرمایند: «وَ اسْکُنِ الْأَمْصَارَ الْعِظَامَ» در شهرهای بزرگ سکونت کن. چرا؟ چون پیشرفته است و امکانات بیشتری دارد؟ نه. می‌فرمایند: «فَإِنَّهَا جِمَاعُ الْمُسْلِمِینَ»؛ چون آنجا جمعیت بیشتری از مسلمین، یعنی مؤمنین هستند. خلاصه این می‌شود که یک جایی برو که خوب‌ها بیشتر باشند، هم در خوب ماندن خودمان تأثیر دارد و هم در تربیت فرزندان‌مان مؤثر است. «وَ احْذَرْ مَنَازِلَ الْغَفْلَةِ وَ الْجَفَاءِ وَ قِلَّةَ الْأَعْوَانِ عَلَی طَاعَةِ اللَّهِ» بپرهیز از جاهایی که اهل غفلت هستند، غفلت از خود، غفلت از آخرت، غفلت از خداوند، و اهل جفا هستند. اخلاق خوبی ندارند «وَ قِلَّةَ الْأَعْوَانِ» و جاهایی که یاران در طاعت الهی کم هستند.

از آقا امیرالمؤمنین(ع) پرسیدند: همسرتان را چگونه یافتید؟ فرمود: «نعم العون فی طاعة الله» در طاعت خدا یار خوبی بود. اینجا هم می‌فرمایند که اگر در طاعت خدا کمک نمی‌کنند، آنجا زندگی نکن و ساکن نشو.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

....................................
پایان پیام/ 167