خبرگزاری اهلبیت(ع) ابنا:
رهبر معظم انقلاب اسلامی در اولین روز سال جدید ۱۴۰۴ در دیدار با هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم، با اشاره به شکست دشمنان در دور کردن مردم از معنویات، ایام نخست امسال را متعلق به امیرالمؤمنین یعنی قله رفیع عدالت، تقوا و گذشت خواندند و گفتند: ملت ایران و ملت های مسلمان برای استفاده از درسهای حضرت علی(ع) به عنوان برترین انسانها بعد از پیامبر(ص)، به نهجالبلاغه مراجعه کنند و فعالان عرصه فرهنگی به مطالعه و آموزش این کتاب عظیم توجه ویژه داشته باشند.
توصیه حضرت آیتالله خامنهای به توجه و استفاده بیشتر از نهجالبلاغه در حالی صورت میگیرد که ایران و جهان اسلام خصوصا جوامع پیرو اهلبیت(ع) شرایط خطیر و حساسی را پشت سر میگذارنند.
با توجه به تأکیدات رهبر معظم انقلاب، خبرگزاری ابنا امسال اهتمام ویژهای به نشر آموزههای نهج البلاغه دارد. از این رو حجت الاسلام و المسلمین «محمد نمازی» استاد حوزه و پژوهشگر نهج البلاغه در سلسله ویدیوهایی به تشریح جایگاه و معارف نهج البلاغه میپردازد.
بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین
باز میهمان یکی از خطبههای بسیار زیبای نهج البلاغه هستیم که خطبهی بیدارکنندهی 230 است. حضرت علی(ع) میفرماید: «فَإِنَّ تَقْوَی اللَّهِ مِفْتَاحُ سَدَادٍ» کلید هر کار درست و راه مستقیمی تقوای الهی است. سداد به معنای کاری است که هیچ رخنهای ندارد و درست است. «وَ ذَخِیرَةُ مَعَادٍ» تقوا ذخیرهی معاد است، «عِتْقٌ مِنْ کُلِّ مَلَکَةٍ» عامل آزادگی از هر گونه بردگی، اسارت نفس، اسیر شیطان شدن، اسارت تبلیغات غرب و همه چیز است. «وَ نَجَاةٌ مِنْ کُلِّ هَلَکَةٍ» تقوایی که حضرت دائم سفارش میکنند که به معنای نگهداری انسان و خودداری انسان از شکستن حریم الهی و بودن در مسیر طاعت است، میفرمایند که نجات از هر هلاکتی است. «بِهَا یَنْجَحُ الطَّالِبُ» هر کسی طالب است با این تقوا کامروا میشود و به هدفش میرسد. طالب یعنی طالب چه؟ طالب سعادت و طالب قرب خداوند. «وَ یَنْجُو الْهَارِبُ»؛ کسی هم که دارد فرار میکند... . فرار از چه چیزی؟ فرار از خطر، فرار از هلاکت، فرار از شقاوت، با تقوا نجات پیدا میکند «وَ تُنَالُ الرَّغَائِبُ» و به خواستهها و چیزهایی که رغبت دارد میرسد. اگر لیلة الرغایب یک شب باشد، با تقوا همیشه به آن خواستههایش میرسد.
«فَاعْمَلُوا وَ الْعَمَلُ یُرْفَعُ» عمل کنید، عمل دارد بالا میرود «وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ» توبه به انسان بهره میرساند، یعنی مثمر ثمر است. «وَ الدُّعَاءُ یُسْمَعُ» دعا هم شنیده میشود. «وَ الْحَالُ هَادِئَةٌ» یعنی زمان حال شما در جریان است و دارید زندگی میکنید «وَ الْأَقْلَامُ جَارِیَةٌ» و این قلمها اعمال ما را مینویسند.
بعد حضرت سه توصیه دارند، به این دقت کنیم «بَادِرُوا بِالْأَعْمَالِ» به اعمال بشتابید، یعنی عمل را آغاز کنید و به بعداً موکول نکنید. «بَادِرُوا» به معنای شتافتن و پیشی گرفتن است، قبل از چه؟ «عُمُراً نَاکِساً» عمری که انسان و توانمندیهای او را میگیرد. «وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی الْخَلْقِ» (یس : 68)، انسان قوایش را از دست میدهد، عمری که باعث میشود انسان رو به ضعف برود. «بَادِرُوا بِالْأَعْمَالِ عُمُراً نَاکِساً أَوْ مَرَضاً حَابِساً» قبل از اینکه بیماری بیاید و شما را محبوس کند و دیگر نتوانید بندگی و عبادت کنید، قبل از آن «بَادِرُوا بِالْأَعْمَالِ» به اعمال بشتابید «أَوْ مَوْتاً خَالِساً» یا قبل از مرگی که شما را برباید. خود اختلاس به معنای ربودن مال است، اینجا به معنای ربودن جان است. یکدفعه میبینید که «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» (البقرة : 156)، پس قبل از پایان عمر، قبل از بیماری حبس کننده و قبل از مرگ رباینده به اعمال بشتابید.
بعد حضرت توصیفاتی از مرگ دارند «هَادِمُ لَذَّاتِکُمْ» مرگ لذات شما را منهدم میکند. «مُکَدِّرُ شَهَوَاتِکُمْ» تیرهکنندهی شهوات شما است. حضرت در پایان این خطبه به اهل زهد و کسانی اشاره میکنند که رغبتشان به این دنیا نیست. میفرماید: «کَانُوا قَوْماً مِنْ أَهْلِ الدُّنْیَا وَ لَیْسُوا مِنْ أَهْلِهَا» درست است که دنیایی هستند ولی در واقع نیستند. «فَکَانُوا فِیهَا کَمَنْ لَیْسَ مِنْهَا» در دنیا هستند ولی مثل کسی هستند که در دنیا نیستند. «عَمِلُوا فِیهَا بِمَا یُبْصِرُونَ» بر اساس بصیرتشان عمل میکنند «وَ بَادَرُوا فِیهَا مَا یَحْذَرُونَ» عملشان هم طوری است که اهل احتیاط هستند و از زشتیها دوری میکنند. به اینجا دقت بفرمایید: «تَقَلَّبُ أَبْدَانِهِمْ بَیْنَ ظَهْرَانَیْ أَهْلِ الْآخِرَةِ» گویی جسم اینها بین اهل آخرت است، اینجا نیستند «یَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْیَا یُعَظِّمُونَ مَوْتَ أَجْسَادِهِمْ» اینها اهل دنیا را میبینند که مرگ اجساد را خیلی مهم و بزرگ میشمرند، ولی اینها چه کسانی هستند؟ «وَ هُمْ أَشَدُّ إِعْظَاماً لِمَوْتِ قُلُوبِ أَحْیَائِهِم» اما برای اینها مرگ قلبها مهم است. حیات اصلی حیات قلب است که سعی میکنند با یاد خدا قلب را زنده بدارند و با گناه و معصیت نمیرانند. لذا حیات قلب بسیار مهمتر است. یعنی چطور ما از بیماریها و مرگ فرار میکنیم؟ چطور در زمان کرونا همه جا را واکسینه کردیم و بگیر و ببند داشتیم؟ برای اینها گناه خیلی بدتر است و محافظ خودشان هستند که گرفتار نشوند.
انشاءالله از این خطبه بیشتر و بیشتر استفاده کنیم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
..............................
پایان پیام/ 167
نظر شما