به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، روند ممنوعیت «اخوانالمسلمین» را در ایالات متحده آغاز کرده و هفته گذشته از مقامهای دولتی خواسته است بررسی کنند که آیا برخی شاخههای این گروه باید بهعنوان «سازمان تروریستی خارجی» معرفی شوند یا نه؛ اقدامی که در صورت تحقق، به اعمال تحریمهای اقتصادی و محدودیتهای سفر منجر خواهد شد.
ادموند براون، سفیر سابق انگلیس در یمن و پژوهشگر ارشد در سازمان دفعا از دموکراسیها، در گزارشی بیان میکند که ترامپ این تصمیم را در فضایی اتخاذ کرده است که نگرانی جمهوریخواهان نسبت به امنیت ملی طی دو سال اخیر و پس از حمله رژیم صهیونیستی به غزه افزایش یافته و اعتراضات دانشگاهی با مضامین اسلامگرایانه، بار دیگر موضوع نفوذ جریانهای اسلامگرا در محیطهای دانشگاهی و مدنی آمریکا را مطرح کرده است. حامیان این اقدام ترامپ مدعیاند که ممنوعیت اخوانالمسلمین در آمریکا «حداقل یک دهه دیر» اتخاذ شده است.
براون تأکید میکند که اخوانالمسلمین یک جریان ایدئولوژیک سازمانیافته با سابقه طولانی فعالیت سیاسی است و هدف نهایی آن «ایجاد خلافت جهانی» توصیف میشود. بنا بر این تحلیل، این گروه بسته به شرایط هر کشور، شیوه عمل خود را تغییر میدهد و در جوامع باز یا دارای نهادهای ضعیف، رویکردی پیشرو و سازماندهنده اتخاذ میکند.
سیاستمدار سابق انگلیسی ادامه میهد که تصمیم ترامپ در حالی اعلام شده که «قانون تعیین اخوانالمسلمین به عنوان سازمان تروریستی» در کنگره آمریکا در جریان است؛ طرحی که از سوی ماریو دیاز-بالارت در مجلس نمایندگان و تد کروز در سنا حمایت میشود. از نظر براورن پیشروی این قانون، انگیزهای برای ترامپ ایجاد کرده تا پیش از کنگره دست به اقدام بزند.
بر اساس دستور اجرایی جدید، سه شاخه خارجی اخوانالمسلمین در مصر، اردن و لبنان باید بررسی و گزارش مربوط به آنها تا اواسط دسامبر ارائه شود و تصمیمگیری نهایی تا پایان ژانویه صورت گیرد. این دستور به دستگاههای اطلاعاتی امکان میدهد مسیرهای مالی و سازمانی این گروه را بدون برانگیختن حساسیتهای سیاسی دنبال کنند.
با این حال، براون میافزاید که یک «ابهام اساسی» در این اقدام ترامپ وجود دارد: رابطه نزدیک او با قطر و ترکیه؛ دو کشوری که از حامیان اصلی اخوانالمسلمین محسوب میشوند اما از فهرست بررسی کنار گذاشته شدهاند. برخی چهرههای راستگرا در آمریکا نیز نسبت به این استثنا انتقاد کردهاند.
نویسنده تأکید میکند که بررسی فعالیت شاخههای اخوانالمسلمین در مصر، اردن و لبنان احتمالا به نقش محوری قطر و ترکیه در حمایت بینالمللی از این گروه خواهد رسید. همچنین انتظار میرود بررسیهای مرتبط با نفوذ خارجی در دانشگاههای آمریکا، اطلاعات تازهای درباره فعالیتهای قطر در حوزه آموزشی آشکار کند.
این اقدام در سطح بینالمللی نیز بازتاب خواهد داشت. دولتهای اروپایی سالها در مواجهه با اخوانالمسلمین دچار تردید بودهاند و تحلیلگران میگویند تصمیم واشنگتن میتواند آنها را به پیروی از الگوی اتریش، که این گروه را ممنوع کرده است، تشویق کند.
ادموند براون مینویسد که موفقیت یا شکست این سیاست به اقدامهای بعدی آمریکا و متحدانش بستگی خواهد داشت و اینکه آیا این دستور اجرایی آغاز یک «تغییر پایدار» در رویکرد غرب به اخوانالمسلمین خواهد بود یا خیر.
**************
پایان پیام/ 345
